Εισαγωγή

Μέλη της συγγραφικής ομάδας του Jack & Bob, της online νουβέλας που πολύ αγαπήθηκε, καθώς και νέοι συντελεστές, εξίσου διψασμένοι για πρωτότυπη καλλιτεχνική δημιουργία, ξεκινήσαμε ένα νέο, μεγαλειώδες project - το blog της φαντομικής πίεσης-ποίησης.

Με το φαντομικό blog
η τέχνη μας, πριν να ξινίσει
τον κόσμο όλο θα γυρίσει
σαν το Φιλέα Φογκ

Διαβάστε το και κάντε μας μάγκες με τα εγκωμιαστικά σχόλιά σας!

Here's my Notis, I quit!

Η Άντζελα έχει τόνομα
κιοΝότης μας τη χάρη
μα εγώ θα είμαι πάντοτε
ένα τρελό παπάρι

"Sad news"

"Η ακοή αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών ταράττεται."
- Κ. Π. Καβάφης

Τις ώρες σοβαρές σπουδές που με απασχολούνε
φορές φορές, όχι συχνά, ούτε πολύ σπανίως
ένα email του CMS* έρχεται να ταράξει
του inbox μου την κάτασπρη και άσπιλη σελίδα
και με τα γράμματα τα bold μια γραμμή να γράψει
τον τίτλο που τα θλιβερά μαντάτα προμηνύει

Και ίσως τότε θα'πρεπε εγώ να το ανοίγω
να δω ποιος αξιότιμος σοφός συνεπιστήμων
βαρέθηκε όλους εμάς, τους συνεπιστημόνους
και τίναξε τα πέταλα να μας αφήσει χρόνους
σεβάσμια να στοχαστώ τα έργα τα σπουδαία
που αναμφιβόλως θ'άφησε οπίσω ο μακαρίτης

Μα αντί για αυτό, το προτιμώ
τη μνήμη του αλλοτρόπως να τιμώ
Γι'αυτό και πένθιμα κάνω delete
Kαι με το πρόσωπο μου σοβαρό
- καθώς ταιριάζει στην περίσταση σαφώς
στο κύρος και το ήθος του εκλιπόντος -
το κυανούν κουμπί με το L διπλοπατώ
Και το νουμπά Βασιλημπίν αναζητώ
στων σάμονερ τη λίστα τη μακρά
που οι ζώντες αγωνίζονται στης δικαιοσύνης
τα πεδία της δόξης τα λαμπρά

---
*CMS: Compact Muon Solenoid, ένα πείραμα σωματιδιακής φυσικής

Μαγγανεία

Ω λαχταριστή Μέρκελ, αγρίμι της βιοπάλης,
εσύ που αφουγκράζεσαι τη στυγνή, ζωσμένη με φωτιές πραγματικότητα
πόσο σε σκέφτομαι και πόσο σε πιστεύω
το πάντα χλωμό και σκαιό εκείνο πρόσωπο
στους σκοτεινούς μου εφιάλτες τις τσέπες της καπαρντίνας μου αδειάζει
και τη ζωή μου στον τοίχο που είναι γραμμένα όσα πέρασες φρενάρει
μα αν θέλει κείνη η μέρα που'ρθει
μπρος στους αγώνες που δωκες να σκύψει το κεφάλι
τούτο τ'αδικημένο ριζικό
το δέχομαι σχεδόν χωρίς διαμαρτυρία
για το σιέλ σου το σφιχτοκούμπωτο ταγιέρ
και τη ματιά σου, που είναι μαγγανεία....



Γραμμένο από την Τίνα και αφιερωμένο σε όσους αγωνίστηκαν πολύ αλλά όχι αρκετά.

Ο έρωτας στα χρόνια των conquistadores

Η μάνα μου με πρήζει δάνειο να πάρω
Για ν'αγοράσω σπίτι
μα εγώ το ξέρω πως τα λεφτά θα φάω, να πάω στο Μάτσου Πίτσου
θα βγώ απ'το φεγγίτη,
να κάνω τον αλήτη

Στα δυο χιλιάδες τόσα μέτρα υψόμετρο
θα σκαρφαλώσω σαν τον Ίνκα τον αιλουροειδή
στα τροπικά τα κλίματα που σπάζει το θερμόμετρο
θα παλεύω την αυτόχθονη χλωρίδα τη ζουγκλοειδή

Σαν τούβλο θα ψηθώ στον ήλιο
Στα ερείπια των ινδιάνων θα κάτσω να λιαστώ
κόκκινος θα γίνω σα λιαστή ντομάτα
λαχανικό θα'θελα νά'μαι στο περβόλι σου
και τα στραβά του κόσμου τώρα φάτα

Στο Μάτσου Πίτσου θέλω να περνώ τα καλοκαίρια
από τις συννεφοκορφές να αγναντεύω τα παρτέρια
και μην το θεωρήσεις αγενές
φρούτο θε να γινώ κι εγώ ιθαγενές
και με δροσοσταλίδες πα στο χνουδωτό μου δέρμα
στο στόμα σου κι εγώ θα μπω
κι όταν τ'άσπρα σου δοντάκια με δαγκώσουν
θα τρέξει το ζουμί μου στο σαγόνι σου
και τον πολύχρωμο χιτώνα σου θα τον λερώσει
μα δεν θα σε νοιάζει, αγαπημένη
γιατί οταν βγαίνουν τάστρα στουρανού το μαύρο θόλο
στο γρασίδι θα ξαπλώνουμε πλάι πλάι γαληνεμένα
κι έτσι κι αλλιώς τα ρούχα σου θα είναι λερωμένα

Γιατ'είσαι ξεροκόμματο και πάντα μελωμένο
τα ένστικτα τ'άγρια μου ξυπνάς με κάνεις λερωμένο

........................................................................



Bono, πηδώντας στο κενό από το Μάτσου Πίτσου
σε σκέφτηκα στο στούντιο να γράφεις τα τραγούδια
Bono, Bono, Bono σε γεύομαι και ιδρώνω
αν είχα γραμματόσημο θα σου'στελνα λουλούδια
το Μάτσου Πίτσου έφαγα, περίπτερο δε βρήκα
ούτε ψιλικατζίδικο, μηδέ και ταχυδρόμο
μηδέ και σάλιο μου'μεινε αν τόβρω να το φτύσω
γι'αυτό και αποφάσισα Bono μου να φουντάρω
στον πάτο της κοιλάδας μου ελπίζω να γκελάρω

Bono, έναν πόθο μέσα μου έχω
πιτσούνια είναι να σου κάνω
άπειρα τέκνα με γυαλιά ηλίου σαν κι εσένα
μα να'χουνε το στήθος μου αν είναι και κορίτσια
ας πάρουν και τα πόδια μου, ας πάρουν και τα βίτσια
Στου κόσμου τις κουλτούρες ν'απλωθούν
να σπείρουν τον παλμό σου
και να θερίσουνε γυαλιά, Oakley και Armani
να πάθουν ένα πατατράκ του κόσμου οι πολισμάνοι
μήνυμ'αντιμπεριαλισμού θα στείλει η γενιά μας
και θα ακτινοβολήσουμε από το Μάτσου Πίτσου
Bono μου ακτινοβολώ, λυπάμαι τα ξενέρωτα
που δεν καταλαβαίνουνε, δεν ξέρουνε, δεν νιώθουν
πως σ'έναν κόσμο ιδανικό θα ενσάρκωνα τον έρωτα.

μα ένα είναι ιδανικό, μόνο το Μάτσου Πίτσου
κι αφού εκεί τον έρωτα μου γράφτηκε να βρω
τον έρωτα να ερωτευτώ το χάδι του να πάρω
κι απ'τα φιλιά του έρωτα, έρωτα να γεννήσω
τα λόγια του πατέρα μου απόψε θ'αψηφήσω
και σπίτι με το δάνειο ποτέ μου δεν θα πάρω
κι απ'το φωταγωγό
θα βγω
με το chiffon
το baby doll
κι ένα μπουκάλι
Πατέρα, τίποτα άλλο πια από σένα δεν θα πάρω
και για το Μάτσου Πίτσου μου απόψε θα σαλπάρω.



Το παραπάνω ποίημα γράφτηκε με την ευγενική συνεργασία της φίλης μου της Τίνας. Η Τίνα, που διαθέτει άφθονο και υψηλής ποιότητας ποιητικό ταλέντο ξεκίνησε με μικρές παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια της ποιητικής δημιουργίας και κατέληξε να συνεισφέρει τουλάχιστον το μισό της λογοτεχνικής του αξίας.

αντε παλι

πολυ καιρο περιμενα τους αλλους να γυρισουν
πολλες φορες τα διαβαζα τα παλια να μου θυμησουν

και ναι μια μερα εγινε το θαυμα ετουτο παλι
ολοι αφυπνηστηκανε μικροι μα και μεγαλοι

φυγανε αλλαξανε αλλα ποτε τους δεν ξεχασανε
το ταλεντο και την φημη τους ποτε δεν την χαλασανε

οσων την τυχη να τα διαβασουν εχουνε,να τους παρουν το μυαλο
ολοι ξανα γυρισανε και δυνατα φωναζουνε πως ειναι παλι εδω

κατι για ποκεμον διαβαζω απ'το μητσο
μια μυγα χαλασε της scarbo μας τον υπνο

και το μικρο μας το ευακι
νερακι ηπιε πολυ και εγινε ψαρακι

γιαυτο ενα θα σας πω ............ αντε παλι
κοιτα μην ξαναχαθητε θα σας σπασω το κεφαλι

Μην πιείτε ποτέ 7,5 λίτρα νερό σε μια μέρα!

Από το πρωί ξυπνάω
και στη βρύση αμέσως πάω
πίνω γάργαρο νεράκι                                                       
φτύνω όμως και λιγάκι.

Ξάφνου πάω στην κουζίνα              
κατέβαζω μια ντουζίνα
από κείνα τα Κορπί
που χουνε ωραία ωπή
και κυλάει στο λαιμουδάκι
σαν ποτάμι το νεράκι.

Φεύγω πάω στη δουλειά
μα στη βρύση με χαρά
τρέχω αμέσως μόλις φτάνω
και προτού δουλίτσα κάνω
παίρνω ένα ποτηράκι
και γεμίζω με νεράκι
πίνω για να δροσιστώ
δε μου φτάνει όμως αυτό.

Πίνω όλη την κανάτα
τα μπουκάλια τα γεμάτα
Στέρεψε και η βρυσούλα
μα δεν κόβεται η διψούλα
κι έτσι πίνω μέρα όλη
το νερό από την πόλη

Ο Θερμαϊκός στέρευει
η Μεσόγειος αδειάζει
κι από τον Ειρηνικό
σώθηκε όλο το νερό!

τώρα σ'όλα τα νησάκια
πας και με τα ποδαράκια.

Κι έτσι πάω βράδυ σπίτι
νιώθωντας σα να 'χω γρίπη
μήπως είναι αυτή των χοίρων
ή η άλλη των Κυθίρων?
Τρέχω πάω στο λουτρό
τον καθρεφτη σαν κοιτώ
μου 'ρχεται μια σκοτοδύνη
σα να μοιάζω με δελφίνι!!!

Τα χεράκια μου είναι μπλε
και τα πόδια μου περλέ
βράγχεια έχω στους ώμους
στην κοιλιά έχω κάτι πόνους
Το ασπράδι των ματιών
μπλε σαν των ωκεανών

Μπουρμπουίθρες όλο βγάζω
σαν ψαράκι εγώ να μοιάζω
Δε θα μ'έλεγες τσιπούρα
ίσως μάλλον μαριδούλα.

ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΦΗΒΕΙΑ

Αλλοιωμένοι από την φιλοσοφία του χρόνου στο μετέωρο κενό του μυαλού που πιστεύουν οτι συντηρούν σε αφθονία και εγρήγορση με εμπόδιο την αλήθεια και καθρέφτη μια ζωή γεμάτη ένταση και νόημα χάνοντας το μεγαλείο της στιγμής!

Βουητό της μύγας στο αυτί μου ίλιγγο φέρνει καλοκαιρινό απομεσήμερο στην αποχαύνωση του ύπνου!

Δεν το περίμενα νά'σαι Πόκεμον

Ήτανε γεγονός τυχαίο
σαν σε συνάντησα στο δρόμο
φαινόσουν συμπαθές, ωραίο
μα έκρυβες μέσα σου τον τρόμο

Ευθύς επάνω μου γατζώθηκες
και έβγαζες κραυγές χαράς
μα γρήγορα μου μπαστακώθηκες
που νά'ξερα πως θά'σουνα μπελάς

Μ'ακολουθούσες πια παντού
και με τραβούσες από το μπατζάκι
όπως ο κίτρινος ο Πικατσού
εκείνο τ'άλλο μικρό παιδάκι

Σαν την ουρά μου ήσουν πάντα εκεί
πίσω μου πάντοτε ένα βήμα
και πεταγόσουνα σαν πορδή
ή κάτι άλλο που δεν κάνει ρίμα

Δεν το περίμενα να'σαι πόκεμον
σαν βγήκες από το μπαλάκι σου
και μονομιάς ήρθα αντιμέτωπος
με τ'απαιτητικό υφάκι σου

Ωδή σε ένα χοντρούλη κι ένα σημαιοφόρο

Τριγύρω περιφέρονται χιονάνθρωπων σωσίες
Δώδεκα μέρες τώρα αρνητικές θερμοκρασίες
Μα εκεί στο Νότο ένας μπουλούκος πιάνει την προσευχή
Θεούς και Διαόλους να ικετεύσει για βροχή

Από το νικηφόρο ψηφοδέλτιο σε κλαίει ο Τουρνάς
μια βροχή θα σώσει εσενα, μα στα τέτοια μας κι εμάς
Ποιοι ρασοφόροι πια να κλάψουν για βιτρίνα;
μόνο για μπίζνες κατεβαίνουν στην Αθήνα

Για σένα ποιός να κλάψει που σκατά γινήκαν ούλα;
Που μπέρδεψες φτωχούλη μου το γκλοπ με την κουκούλα;
Δυο τρεις πετρούλες θα σου κάναν μια χαρούλα τη δουλειά
το πράγμα όμως σου 'φυγε ετούτη τη φορά.

Κι εσύ κουφάλα που κραδαίνεις τη σημαία
στης Βαβυλώνας σου το κέντρο τους ξεβράκωνες ωραία
Στο χαζοκούτι σου μπροστά, βρίζε τους τώρα για αλήτες
Και «αγανακτισμένους» βάφτιζε τους χρυσαυγίτες

Και πως να μην αγανακτείς με τους λαμπαδηφόρους
τους σατανάδες τούτους τους κουκουλοφόρους
την ανοχή σου την εξάντλησες στους άλλους τους παπάρες
όταν στα τμήματα τους έβαζαν να παίζουνε σφαλιάρες

Τριακοσιεσεικοσιφευγα Και Σημερα

Περνώ την πυλη ενα πρωι
μου βαζουν την χακί στολη
στα ποδια μου χωνουνε αρβίλα
στο θαλαμο με υποδεχεται η φρεσκια ποδαριλα

οπλο μου δινουν και ενα κρανος
"μη μας κοιτας σαν να σαι χανος!
τραβα να τριψεις τον αποπατο
κι οταν σου λεν "ηθικο?" εσυ θα λες ακμαιοτατο"

Πατοψαρο πως ειμαι λένε
"ποντικαρας εισαι καημένε!
προσεχε μην καμια φορα
σου την πατησουν την ουρα!"

σκοπια περίπολο κανω στην μπορα
με γοπινγκ therapy περνώ την ωρα
τα ρουχα μου εινα μες στην μπιχλα
στον κωλο κολλημενη εχω μια τσιχλα

πλησιαζω μια μερα εναν παλιο
"φυγε ρε νεο απο δω"
"γιατι?" του λέω "εχω χολέρα?"
"οχι, θα μου κολησεις καμια μέρα"

Αθλητικός Όμιλος Κούγια - αυτό το κάτι

Μ' έχει τρελάνει πια αυτή η αναμονή
για του Hattrick μια ομαδάρα ελληνική
Στους Game Masters πρέπει καθαρά να πω
ότι σκοπό σπουδαίο έχω κι ιερό

Κάποιον ωραίο τύπο να ευεργετήσω
Μια ιστορική αδικία να αποκαταστήσω
Σαν άνδρα πρότυπο και πάλι να εγείρω
των Ζωσιμάδων έναν εκπεσόντα ήρω

Κούγια θα γίνεις πάλι εσύ δημοφιλής
μόλις θα βγω από τη λίστα αναμονής
Θα ξετρελάνεις το Γιαννιώτικο λαό
μόλις μου φτιάξουνε τον Κούγια τον ΑΟ

brrrrt

Δεν είναι κότα
δεν είν' βατράχι
νάτηνα πάλι
η Ανδρομάχη

Κάθε πρωί
το ίδιο μοτίβο
φάτσα βγαλμένη
από το στίβο

Του είναι μεγάλη η στολή και βάσανο οι αρβύλες...

Τον Μίου τον επήρανε τον Αύγουστο φαντάρο,

Δε ξέρω τι θα κανω εκεί, μου είπε, θα φλιπάρω

Γλώσσες πολλές μιλώ, και Πι-ειτζ-ντι κρατάω,

Όμως χίλιες και σήμερα ο ψάρακλας μετράω.

Ξέρω από πέιπερς Φυσικής, ξέρω και από Χημεία,

Που χρησιμεύουν όλα αυτά, εδώ στα μαγειρεία;

Στα γιάννενα είμαι άρχοντας, στο μώλο με λεν βεζύρη,

Μα εδώ σα ψάρι στο κλουβί, θα κάνω χαρακίρι.

Αυδμ, Βαυδμ και Καψιμί, Φοριαμοί και Οπλοβαστοί,

Ντελαμόνες και Κεπίκ, Ουλαμοί και Όρχοι,

Που θα μου βάλει είπε αυτός τώρα τη ξιφολόγχη;

Και στο αυτί τη τρύπα του, τ΄ωραίο σκουλαρίκι

Ήρθε κι αντικατέστησε, μες τη καρδιά μια φρίκη..

Μα......

Τον Μίου φαντάρο έχουμε, και δε μασάμε μία,

Και άμα λάχει εισβάλουμε και μείς στην Οσετία.

Στη FYROM μόλις έμαθαν, πως πήραμε Ορέστη,

Το όνομά τους άλλαξαν, σε κάτω Βουκουρέστι.

Μίου περίπολο, σκοπός, Μίου και εφοδεύον,

Οι τούρκοι πιά στα νήπια περνάν περιοδεύων...

330 ml

Απ' τις μεγάλες μαλακίες στα χρονικά
να 'ν' τα κουτάκια στα μεγέθη αυτά
Την έμπνευση είχε ποιο μαλακιστήρι;
Για να μη βγαίνει δεύτερο ποτήρι;

Φέρτε μισόλιτρα μαλάκες στα ψυγεία
Τη δόλια σώστε ψυχική μου υγεία
Μεγάλη είναι ρε παιδιά πουστιά
ένα ποτήρι και μισή γουλιά!

Και γαμώ τις αλλεργίες

Γέμισα καντήλες
γαμώ τα καντήλια μου
Η υδροκορτιζόνη
μόνη δεν με σώνει

Μου χαμογέλασε γλυκά
και μού 'πε ωραία και φιλικά
Κατάπιε τούτο το χαπάκι
Κάτσε να φέρω και νεράκι

Κι άμα δεν σου φύγει,
αν σε πιάσουν ρίγη,
πέρνα να σε δούμε,
λύση να σου βρούμε

Κυρία νοσοκόμα!
Μι' αντιισταμίνη ακόμα!
Μη τη φωνάζεις τη γιατρό,
αφού το ξες το γιατρικό

Οι άνθρωποι σου φέρονται αλλιώς όταν φοράς κοστούμι

Ε, το βαρέθηκα να είμαι κουρελής
Η εμφάνισή μου φτωχική και ευτελής
Όταν το φόρεσα για πρώτη μου φορά
Ευθύς αμέσως πρόσεξα τη διαφορά

Δεν δικαιούμαι τάχα λέω, ο φτωχός
νά 'χω κι εγώ ένα κο(υ)στούμι Hugo Boss;
Να το μοστράρω που και που και να κορδώνομαι
Στο κάτοπτρο να με τηράω, να καμαρώνομαι

Στην κουπαστή του εξώστη, σαν το Βούρο
να ακουμπώ και πιπιλίζοντας το πούρο
μ' αρχοντικό το βλέμα ν' αγναντεύω
τον κόσμο να πουλώ, να παζαρεύω

Στα μήτινγκ φτάνοντας στο παραδύο
να κάθομαι με άνεση και μπρίο
και το μπατζάκι να σηκώνω φάλτσα
αποκαλύπτοντας τη μαύρη λεπτή κάλτσα

Ιντερλούδιο:
Ως γνωστόν, άν η κάλτσα δεν είναι "Καρούζος"
τραγικόν, σαν στην πίστα το πόδι λυγίσεις
γελαστός, παλαμάκια και πας να χτυπήσεις
μικροαστός, για τις γκόμενες θα καταντήσεις

Να γίνω έτσι, εν μία νυκτί
κοινωνική μονάδα εκλεκτή
όχι παρείσακτος σαν το Σκαθαροζούμη
και όλα τούτα θα τα οφείλω στο κοστούμι

Αλλιώς
είμ' ένας λέτσος και μισός
κι ουδείς θα δώσει ιμπορτάντζα
σε μένα - μία λαϊκάντζα.

... ένα υπέροχο ποίημα που έχει γράψει ένα παιδί από την Αφρική και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006 .

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι
Και λες εμένα έγχρωμο;

Ωδή Στον Κουβά

Πλαστικός, μεταλλικός

Τετράγωνος ή στρογγυλός

Κουβά για μένα είσαι Θεός

Αγκαλιά σε έχω πάρει

Προσκεφάλι, μαξιλάρι

Από 7 του Ιουνίου *

Φύγε ρε γκαντέμη Μίου

Παίζω πάντα λογικά

Και με χ και με διπλά

Όχι τίποτα πολλά

Τρία ευρώ, πέντε.. εφτά..

Σταθερά.

Σκατά.

Κουβά.

Ο κουβάς και εγώ πακέτο

Θα τα σπρώξω όλα στο Deco **

Πάει η κάβα στο betoto ***

Μας ξεφτίλισαν ρε Otto...

* Ημέρα έναρξης του euro
** Άσσος της Εθνικής Πορτογαλίας με έφεση στο σκοράρισμα
*** Site στο διαδύκτιο για στοιχηματισμό.

ΓΛΕΝΤΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΑΛΗΤΕΙΑ

τα παντα γυρω μου αλλαζει
οσο κι αν προσπαθει δεν με τρομαζει
το ειναι μου πλεον δεν αναστεναζει
μα... το βαρος αυτο κανεις δεν το ταραζει

κανε πια κατι διαφορετικο
να γλιτωσεις αυτο τον πανικο
δεν αντεχω αλλο τον μεγαλο σου διωγμο
φιλο θα κανω τον εξω απο δω

καταρες ριξε και φωτια
δεν σε φοβαμαι τωρα πια
εκανα πετρα τη καρδια
την εκρυψα μεσα μου βαθια

πηρα πια τωρα αλλη πορεια
γλεντι πολυ και αλητεια
να το θυμαται πειτε στην κυρια
αλλες αρπαζουν πια την ευκαιρια

σαν ανεμος πανω στη μηχανη
ελευθερος πετω σαν το πουλι
για δρομους νεους τωρα παω
με το κεφαλι κατω πια δεν περπαταω

Τέτοια ώρα... τέτοια λόγια...

το παρακάτω ποίημα γράφτηκε με τη συνεργασία της γνωστής σε πολλούς Δήμητρας με το όνομα!!

Πήγε η ώρα δώδεκα εδώ στην Αμφιτρίτης
Γραμμούλες γύρω, όψεις, τομές...
Θα σπάσουμε το λάπτοπ!
Πόσο ακόμα να μεινε;
Βούλωσε ο νεροχύτης.

Στον ύπνο σαν κοιμήθηκα, εψες αργά το βράδυ
είδα μια κόρη ξανθουλή
Μπήκε απ’ τη μπαλκονόπορτα
και μου 'κλεψε η κακιασμένη τον υπολογιστή
κι ένα πράσινο χαλί!

Την άλλη μέρα το πρωί, σαν πέρασε το βράδυ
έντρομη επετάχτηκα να δω αν είν΄αλήθεια
Βάζω τις παντοφλίτσες μου και τρέχω στο σαλόνι
Τον βλέπω εκεί καμαρωτό κι ο νους μου χαλαρώνει!

Η τηλεόραση τίποτα δεν έχει
Κάτι ακούσαμε, νομίσαμε πως βρέχει
μα ήταν τελικά το ανεμιστηράκι
από τον υπολογιστή που ακούγεται σαν να 'ναι μηχανάκι

Το ράδιο ανοίξαμε,
να βρούμε εκεί χαϊρι
Κλαρίνα σαν πετύχαμε,
άρχισε πανηγύρι

Η ώρα σαν επέρασε το στρώσαμε στα ούζα
Ένας ακόμη να ‘τανε και καναμε… πάρτυ!
Αχ ρε γαμώτο νύσταξα
kαι ψάχνω ένα κρεβάτι

"Ν’ αφήσουμε τα ποιήματα"
Η Δήμητρα μαλλώνει!!!
Έχουμε τοπογραφικό να κάνουμε!
Σε λίγο ξημερώνει...

ο καββαδίας στο συνεργείο

Μάστορα, αυτή η γκόμενα φλάντζα έχει καμένη
Σίγουρα σέρβις έκανε εκεί που πουλάν βενζίνα
Μούφα μπουζί εβίδωσε, δεν είναι από πλατίνα
Και μηχανή αν λύσουμε, θα είναι μπουκωμένη.

Μα, με τη καρδιά μου εγώ, αυτή ποθώ
Τι κι αν με τακάρουν στο τετρακώλονο
Σασμάν λυμένο χωρίς γερμανοπολύγωνο
Είναι αναμμένη, σαν σε ανηφόρα το πλατώ.

«Μάστορα πιάσε από την άλλη
Να βάλουμε πάνω τη κεφαλή
Να τη πλανίσουμε να ‘ρθει ευθεία»
Όπως με πλάνισε και μένα, στη συνήθεια .

γλωσσάρι:

Φλάντζα καμένη: όταν ο κινητήρας μένει από λάδια καίγεται η φλάντζα / χρησιμοποιείται και όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε κάποιον ‘φευγάτο’

σέρβις έκανε εκεί που πουλάν βενζίνα: σέρβις σε μη εξουσιοδοτημένο συνεργείο / σέρβις σε βενζινάδικο.

μπουζί πλατινέ: τα ενισχυμένα μπουζί με πλατίνα

μπουκωμένη μηχανή: κακή απόδοση κινητήρα

τακάρω: βάζω τάκους

τετρακώλονος: ράμπα που πιάνει σε 4 σημεία το αυτοκίνητο

γερμανοπολύγωνο: εργαλείο

πλατώ : εξάρτημα του συστήματος σύμπλεξης. Όταν το ζορίζεις καταστρέφετε γιατί ανεβάζει υψηλές θερμοκρασίες.

κεφαλή: η κυλινδροκεφαλή. Σκεβρώνει όταν καίγεται ο κινητήρας .

πλάνισμα: το ίσιωμα της κυλινδροκεφαλής. Επιτυγχάνετε με το κόψιμο των σημείων που προεξέχουν από το σκέβρωμα.

Το Ψαρι

Προχθες επήγα μια βόλτα εις την λίμνη,
το κύμα επαφλαζε στα ποδια μου πλαφ πλουφ
εκατσα στην ακρολιμνια να πιω καφε σαν τον καρμοιρη
μια βρωμα μου ρθε τοτε! ουΦ!

κοιταω στα ποδια πανω μου αραγμενο
ενα μεγαλο ψοφιο ψαρι
να με κοιταει με το να ματι που του χε μεινει αφημενο
σαν να ζητουσε να του κανω καποια χαρη

ευθυς τον φρεντο απ'τα χερια μου πεταω
μια αναγουλα νιωθω στο στομαχι
το ποδι μου ολο φρικη το κουναω
μα χαν πιαστει τα λεπια που ειχε αυτο στη ραχη.

χτυπιέμαι εγω σαν να μαι φραπεδιερα
το ματι του συνεχεια με κοιταζει
σαν ασπρη μπιλια βουτηγμενη μες στη λερα
μα ζωντανο σαν να ναι ακομα μου εμοιαζει

παράξενη επιδραση πανω μου εχει
το ματι αυτο το σιχαμενο.
σιγα σιγα νομιζω με υπνωτιζει
σε ναρκη λιγο λιγο μπαινω

με τρομο ανειπωτο τα χερια μου κοιταω
εχουν αρχισει να γεμιζουν λεπια
και στην ουρα καπως περιεργα ποναω
για κατσε... ποια ουρα? εγω πριν ειχα ποδια!

"περιεργο πολυ" φωναζω μέσα απο τα βραγχια
"δεν ειναι φυσιολογικο" σκεφτομαι καθως πλατσουριζω
μηπως με πειραξαν τα μεσημεριανα σπαραγγια?
θα φαω λιγο πλαγκτο να το ξεκαθαρισω

....

τον χρονο πια περνω μασωντας φυκια
μπουρμπουληθρες κανω συνεχεια με το στομα
μες στα καλαμια ολο ψαχνω για σκουληκια
και κολυμπω ολο χαρα στης λιμνης μες τη βρωμα

ετσι λοιπον εγινα ψαρι μια μερα του μαιου.
Αν καποτε νεκρο το κυμα πανω σου με ξεβρασει
θα σε κοιταω οσο χτυπιεσαι γκαου μπιου
μεχρι το σωμα σου με το δικο μου μοιασει.

Καριόλουςapoσπασμα

Έχω ένα πόνο apo-φερτό, μην είναι τεμπελόπονος?
Apo-φερτός είναι θαρρώ από τη Σαλονίκη.

Εδίπλα στη Χαλκιδική, όλες οι γκόμενες μαζί,
και με τους γκόμενους εκεί που κάνουν νταβαλίκι...

Μα τι μιλάω εγώ εδώ? Εγώ είμαι στη Γενεύη.
Apo-φερτό είναι κι αυτό, από τους διακανονισμούς του apo του τσεφέρτη,

που΄χει τις γκόμενες'κατό κι αντί για πανηγύρια,
apo-χωριέται το σκατό στ'οξφόρδιου... αρχίδια.

Η ΑΝΝΑΜΟΝΗ

Είναι μακρά η αναμονή
για το νέο ποίημα της Αννας,
και μου θυμίζει προσμονή
σε προθάλαμο πουτάνας.

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΙ - Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ

ΜΕΡΟΣ 1ο: Η Απόλυση του Προβλήματος

(Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι ατυχής.)

Πάνε από τότε χρόνια εφτά,
μα εμένα μου φαίνονται σαν έξι,
γιατί το ένα το χαράμισα,
με μια καριόλα είχα μπλέξει.

Μα γι' αυτή δε θα μιλήσω,
δε θα της δώσω κι άλλη αξία,
άλλωστε το μόνο θετικό,
ήταν στ' αμάξι η συνουσία.

Στο ποίημα αυτό θ' αναφερθώ,
στου φοιτητή τις δυσκολίες,
πώς αντί με τα μαθήματα,
τελικά 'σχολείται με μαλακίες.

Ήταν της εξεταστικής περίοδος,
κι ο ήλιος είχε δύσει
έπαιζα με τον Geok FIFA*,
πριν το τηλέφωνο χτυπήσει.

Κοιτώ στην οθόνη τον αριθμό,
κι αλλάζω playlist στο στόμα,
γιατι ήταν η τότε κοπελιά μου,
(που τελικά μου βγήκε βρώμα.)

"Έλα μωρό μου," απαντώ,
"τι κάνεις ομορφιά μου;"
"Μου λείπεις", λέει αυτή
"Πότε θα σε δω καρδιά μου;"

"Μα είναι μια ώρα δύσκολη,
της Αριθμητικής η ώρα,
η ύλη δεν βγαίνει με τίποτα,
θες να δώσω λευκή κόλλα;"

"Τρεις μέρες το διαβάζεις,
κι έχεις ακόμας δύο,
δέκα σελίδες είναι όλες,
μικρό είναι το βιβλίο"

"Δεν γίνεται σου λέω,
σταμάτα να επιμένεις,
υπάρχουν και προτεραιότητες,
με κόκκινο μη μου βγαίνεις!"

"Δεν μ'αγαπάς καθόλου,
εγώ που σε λατρεύω φταίω,
σίγουρα υπάρχει κι άλλη,
γιατί όλο με κάνεις να κλαίω;"

Κοίτω το φουσκωμένο το βρακί,
νοιώθω ασήκωτο των όρχεων το σακί.
"Σιγά μην κάτσω εγώ ν'΄ασχοληθώ μαζί σου."
"Χωρίζουμε", παύση, "Γαμήσου!"

(συνεχίζεται...)

* Ποδοσφαιράκι στο οποίο ο Geok έχει έμφυτο ταλέντο και εξοργίζει τους αντιπαλούς του.

Περιδιαβαίνοντας την Πίζα

Άδειοι οι δρόμοι, Κυριακή,
Σ' αυτή την πόλη τη μικρή
Είναι μια μέρα βροχερή
Κι εγώ βαδίζω στη βροχή

Ξύπνιος παρέμεινα από χθές
Στέλνω στην Εύη* sms
Είμαι στην Πίζα, περπατώ
Εσύ τί κάνεις τη ρωτώ

Το μικρό χάρτη ακολουθώ
Που αγόρασα απ' το σταθμό
Κοιτάω ξάφνου, τί να δω
Το στόμα μένει ανοιχτό

Είναι από μάρμαρο φτιαγμένος
Γύρω του κόσμος μαζεμένος
Για δεν τον δένουν με ιμάντα
Και σκύβει προς τη μια τη μπάντα;

Ο Γαλιλαίος μια εποχή
"Κι όμως γυρίζει" είχε πει
Κι εδώ που ήταν, τώρα εγώ
"Και όμως γέρνει" αναφωνώ

Στέκομαι και παρατηρώ
Τον πύργο βλέπω το γερτό
Και κίνηση είναι φυσική
Να βγάλεις την ψηφιακή

Όπως οι τόσοι εδώ οι ξένοι
Που απ' το πρωί είναι μαζεμένοι
Τον πύργο αυτόνε για να δούνε
Μπροστά να φωτογραφηθούνε

Μα εγώ δεν έχω μηχανή
Κι έμπνευση ψάχνω στο χαρτί
Και τις στιγμές έτσι πασχίζω
Κι εγώ να απαθανατίζω

Κι όσο τους βλέπω τόσο λέω
Πως ήταν τελικά μοιραίο
Τη μηχανή να την ξεχάσω
Την αξιοπρέπεια μη χάσω

Στέκουν, τα πόδια ανοιχτά
Τα χέρια τους κρατούν μπροστά
Και τις παλάμες τους σηκώνουν
Του πύργου τη γωνία καμώνουν

Σ' αυτή την πόζα όλοι μένουν
Δεν ξέρω τί καταλαβαίνουν
Σαν βγαίνει η φωτογραφία
Όλοι την ίδια μαλακία

Αν μηχανούλα μου δεν είχες παραπέσει
Λες και εγώ στο σφάλμα νά 'χα υποπέσει;
Και να πιανόμουνα ποντίκι μες στη φάκα
Το ίδιο νά 'κανα κι εγώ σαν το μαλάκα;

Κι αυτός ο πύργος τώρα που ξανακοιτώ
Σύμβολο φαίνεται να είναι φαλλικό
Κι έτσι λιγάκι που ατύχησε να γέρνει
Κάπως μου κάνει σαν να μην τα καταφέρνει

Μ' αγανακτώ που από το βράδυ ως το πρωί
Μέσα μου ζει αυτή η ίδια εμμονή
Κι όλο στο νου μου φέρνει σεξουαλικά
Πρόστυχες σκέψεις και μπουρδελοσκηνικά

Μα ενώ θυμώνω με το βρώμικο μυαλό μου
Και αυστηρά κατηγορώ τον εαυτό μου
Και του αγίου ξαναφορώ φωτοστεφάνι
Η Εύη απαντά, πως σεξ μου λέει κάνει...


*Διευκρινίζεται πως δεν πρόκειται για την evi_ole!/evign αλλά για άλλη Εύη.

Μαντιναδα

εεεεεεεεεεεε..........
(μπαλωθιες)
εεεεεεεεεεεεεε...........

Οι φιλοι μου μ' αφησανε
και πηγαν στις Κυκλαδες
στην Μυκονο γλεντοκοπαν
με τους κωλομπαραδες

Η ομιλια

Αφιερωμενο σε μια ομιλια με τιτλο που ειχα την τυχη να παρακολουθησω σημερα:


Βαζω κωλο στο στασιδι
τι ηρθα εδω εγω να κανω?
μεσα μ' αρχιζω το βρισιδι
απο ανια θα πεθανω

αρχιζει τοτε η ομιλια
ή τουλάχιστο ετσι μοιάζει
το στομα ο ομιλητης ανοιγει
και ήχους τότε αυτό βγαζει

μα εγώ δεν πιανω λεξη
παρ'τα αρχιδια μου να φεξει
κατι λεει το παλικαρι
και κουναει ενα στυλιαρι

το στυλιαρι κατι δειχνει
σε μία διαφανεια ιχνη
γραμματακια μα και plots
ολα ειναι για τον πουτσ

αυτος για ωρες μας μιλαει
το μυαλο μου βιομαζα
το ρολοι μαλλον χαλαει
λεει πως περασαν λεπτακια

απ'τα αυτια μου εξω κυλαει
πηχτη η εγκεφαλικη μου ουσια
τον διπλανο μου πιτσιλαει
μα αυτος ορθιος κοιμαται - δεν επηρε μυρωδία!

σκέψεις καθώς ο ήλιος χάνεται

καριόλες!
γαμώ τον αντιχριστό σας!
μας πρήξατε τ' αρχίδια
με τη περίοδό σας!

Higgs* WG** Meeting***

Μες στο meeting είμαι τώρα και χαζεύω το ταβάνι,
τι βλακείες λέει πάλι, δεν μπορεί, δεν είναι χάνι,

είν'ολόκληρος convenor, Higgs του group του τρανοτέρου!
Κι όμως, λέει αυτά και άλλα κι άλλα, ως ποτέ ποτέ προτέρου.

Είμαι μόνο μια βδομάδα σε αυτο εδώ το μπουρδέλο,
εώς πότε θα αντέξω? Απορώ, αχ δεν το ξέρω!

Θα την κάνω, quant**** θα γίνω και θα πάω στο Λονδίνο,
ή και μάγειρας ακόμα, μα δεκάρα πια δε δίνω!


---------



* Σωματίδιο που ψάχνουν να βρουν λίγο έξω από τη Γενεύη. Και εγώ λίγο ψάχνω για αυτό, στο ταβάνι.

** = Working Group

*** Το meeting αυτών που ψάχνουν για το σωματίδιο

**** quantitative analysist; Υποθέτω πως αυτοί ψάχνουν για λεφτά κυρίως.

To poiima poy barethika na teleiwsw

Ksipnisa! 7 i wra! Ti wraia, tha doylepsw!
Kanw mpanio, pinw gala, ma kafe...? Asto, bariemai...

"Eimai kiolas sto grafeio, ki einai toso pia nwris,
ti tha kanw oli mera?", skeftomai sxedon eythys!

Ksekinaw na diabasw. Thee moy, den mporw, bariemai!
Brazw tsai kai to pinw, ma akoma pws bariemai...

"Gia na doyme ti updates exoyne ta greek ta movies!
Ftou gamoto, mono Nea, na xe kai na dyo series..."

Ein'o Mitsos mpas online? I o Miou, i o Roberto?
Mpa kanenas, ti tha kanw, olo pio poly bariemai...

A! Ena poiima tha grapsw, mpas kai papsw na bariemai!
Ma se greeklish tha to grapsw, ti n' allazw twra... bariemai...

Παλι συννεφιά εχει γαμωτο παυση

Βρεχει στα γιαννενα ξανα
και μου χουν σπασει τα παπαρια
πότε 8α κανει ξαστερια
μινια να βαλουν τα μαναρια?

σχεδον εμπηκε ο ιουνης
και ακομα σύννεφα έχει έξω
ξερω μιλαω σαν κλαψομουνης
μα άλλη βροχη δεν θα αντέξω

θέω να πάω ζμπαραλία
να παίξω με τα κουβαδάκια
μεγάλη να χει ξηρασία
φρεντο να πινω στα ναυτακια(*)

πενηνταδυό βαθμοι κελσιου
ο υδραργυρος να εχει ανεβει
ολοι να μ' λεν "σκαω ρε μιου"
εκτος του Μητσου στην Γενευη(**)





*καφετερια της ιδιαιτερης μου πατριδας
**πολη της Ελβετιας που φημιζεται για την λιμνη της και τους φυσικους της

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΚΛΟΥΒΙ ΔΩΡΟ Η ΑΛΥΣΙΔΑ

ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΚΛΟΥΒΙ ΔΩΡΟ Η ΑΛΥΣΙΔΑ


χθες βγηκα μια βολτα στην πλατεια
περναγανε συνεχεια κοπελες που και που και μια θεια

γεμισε η πολη μας μωρα
περαστε ο επομενος, ποιος εχει σειρα

αλλος στο mocca για καφε
αλλος για μπυρα στο le cafe

τι να πει κανεις
για το ...... της αλληνης

δυο μερες ειδανε καλες
τα βγαλαν ολα μεγαλες και μικρες

μλπουζες,μινι και σορτσακια
ζημια μας παθαν παλι τα ματακια

βγηκανε ολες στο κλαρι
αποκολληση ειχα στον αμφιφλειστροειδη

ρε δεν παμε καθολου καλα
θα μας τα παρουν παλι τα μυαλα

που να πιασουν και οι ζεστες οι καλες
θα τα πεταξουν ολα εξω οι τρελες

να δειτε που παλι θα ξεφυγουμε
το τρελοκομειο πως θα αποφυγουμε?

μια ειναι η λυση η καλη
μεταλικο πωλειται κλουβι

μα το μυαλο του ελληνα κατι θα σκεφτει
και θα την κανει απ΄το κλουβι

γι'αυτο ασ'τα τα σαπια πως δεν το ειδα
δωρο σας κανω εγω την αλυσιδα

Tribal wars sessions: Σεξογαστρονομιες Ι και ΙΙ

Σεξογαστρονομία Ι , ή αλλιώς "ΩΔΗ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΝΙΤΑΡΟΣΟΥΠΑ"


mesa sto piato se antikrizo
ki ap'ti xara mou katouriemai
koutali eu8is mesa sou mpizo
na se roufi3o den kratiemai

pos kolimpan ta manitaria!
koita ta ta xaritomena!
san delfinakia paixnidizoun
ta xlapakiazo ena ena

ti fovera alatismeni!
tous kokous valan enan enan
kaliteri ston kosmo isous(*)
mono gia mena, my precious!!!


(=ίσως, ποιητική αδεία)



Σεξογαστρονομια ΙΙ ή αλλιώς "Agapisa enan patsa"

mia mirodia aplonetai pantou
o latremenos mou patsas
stin kouzina pao monomias
kai xino stin piatela...

...mia posotita patsa .
Αntera na exei polla
mikra psilokommena
etsi aresoune se mena!

kai den maresei ka8aros
8elo na einai vromikos
na min exei pli8ei kala
na exoun meinei ta .... (simpliroste to keno)

to stomaxaki tou roufao
me glossa mou to gargalao
3idi vazo ligoulaki
les na xei mesa podaraki?

ax patsa mou agapimene
pote mi figeis apo emene
esena 8elo na troo panta
kai meta na pino Fanta

The lost session: PALI BREXEI (PAYSH) GAMWTO

Ένα χαμένο Edinburgh session το οποίο είχαμε ξεγράψει για τα καλά εντοπίστηκε μετά από εξονυχιστική έρευνα στα backups του σκληρού δίσκου του καλού μου φίλου GB. Δηλώνω απερίφραστα ενθουσιασμένος από αυτή την ανέλπιστη ανακάλυψη και δημοσιεύω εδώ το ντοκουμέντο...

PALI BREXEI (PAYSH) GAMWTO

Pali brexei (paysh) gamwto
olo brexei, katoyraei olh thn wra
xwris synnefa pws brexei anarwtiemai
poystokatoyro anti gia kamia mpora

einai h tyxh moy h gamhmenh
h kapoios paizei epithdes mazi moy
mhpws katoyrhsa poly ex8es to brady
kai h fysh ekdikeitai to poyli moy?

8a ginw oikologos
8a paw sta boyna
de 8a ka8omai na skaw
gia ton ka8e kerata
8a trww ta koynelakia
me salata apo antidia
8a exw ki ena skatzoxoiro
na moy 3ynei ta arxidia

sto koinobio, sto koinobio,
mazi me tis arkoydes 8a th bgalw
den 8a me lene pia mparobio
thn polh den antexw allo

sta boyna de brexei, eimai sigoyros
8a aplwnw royxa me thn hsyxia moy
8a thn paizw, kai 3exasmenos ap'ton kosmo
den 8a plhrwnw gia th malakia moy

8a ginw oikologos
8a paw sta boyna
de 8a ka8omai na skaw
gia ton ka8e kerata
ki an den exw ti na kanw
de me noiazei kai poly
8a exw ena skatzoxoiro
na moy 3ynei to poyli

The Edinburgh Sessions

Τα ποιήματα αυτά γράφτηκαν στο Εδιμβούργο το καλοκαίρι του 2004 και εστάλησαν σε έναν ανερχόμενο Έλληνα τραγουδοποιό ονόματι Geok με e-mail, για να τα μελοποιήσει. Φυσικά, αυτό δεν έγινε ποτέ, αλλιώς τώρα θα ήμασταν και ο Geok και εγώ διάσημοι αντί για κωλοφάνταρος και υποψήφιος διδάκτορας αντίστοιχα. Αλλά τί τα θες; Αυτά έχει η ζωή... Δημοσιεύονται εδώ τα e-mails, χωρίς περικοπές...

-----------------------------------

Geok, melopoihse to aristoyrghma poy egrapsa kai steilto sto metal hammer me to epomeno demo. 8a pareis 10.

PHGES GIA MALLI KAI BGHKES KOYREMENOS:

Elege oti spoydaze
Toyrmpines, metoxoyles
Kai dyo xazogkomenes
Tis eixe kanei doyles

H mia 8essallonikia
Apo th Dafnh h allh
Nomize tis koroideye
Toy fagan to kefali

Refrain:
Ap'ta polla pastitsa
Ap'ta polla soyfle
Se blepw kakomoirh moy
Na ginesai flampe

Giati enw tsakwnontan
Plakwnontan sto xwma
Meta synennoh8hkan
Gia na ton kanoyn liwma

Ki elege me taizoyne
Me meli kai taxinh
Enw aytes oi megaires
Toy rixnane strixninh

Refrain:
Ap'ta polla pastitsa
Ap'ta polla soyfle
Se blepw kakomoirh moy
Na ginesai flampe

Anti sto stoma toy xwsan
ston kwlo to phroyni
ki enw ekeinos eskoyze
kanane plakomoyni

Kai apo kei poy elege
poy'xe ton prwto rolo
paloyki enw koimotane
toy balane ston kwlo

Refrain:
Ap'ta polla pastitsa
Ap'ta polla soyfle
Se blepw kakomoirh moy
Na ginesai flampe

Kahmene ma8hmatike
Soy lew aei gamhsoy
koita ta ma8hmatika
kai ase thn pswlh soy

Ki an twra soy ta forese
me to patsaboyraki
poios 3erei, mporei ayrio
kai me ton Pantelakh.

Ap'ta polla pastitsa
Ap'ta polla soyfle
Se blepw kakomoirh moy
Na ginesai flampe (x2...fade)


8a gamhsei ayto to tragoydi, 8a to tragoydaei olh h paralia.


-------------------------------------------------

To gamistero refrain einai toy aderfoy soy kai to tragoydi grafthke eidika gia ayto to refrain. H prwth strofh kai o titlos den einai poly sxetika (oyte kai poly asxeta), alla etsi moy bghke. Gamaei:

DEN EXW LEFTA

Ama eixa lefta
8a sas gamoysa mia xara
alla afoy den exw
prepei na sas antexw

skata skata skata skata,
molis paw ellada 8a piksw sta mounia

Oi gkomenes se ftynoyne
se denoyn kai se lynoyne
kai molis briskeis mia
soy prhzoyne ta tria

skata skata skata skata,
molis paw ellada 8a piksw sta mounia

Oles poytanes eisaste
Ektos ap'th mama moy
Oles poytanes, mia pros mia,
Ektos th gkomena moy

skata skata skata skata,
molis paw ellada 8a piksw sta mounia

--------------------------------

Geok, ta phra toso poly me to supervisor kai to master, poy egrapsa kainoyrgio aristoyrghma se 3 lepta mesa. Ta xwnw kanonika, 8a goystareis:

OLA LIMPA:

Gamw to supervisor
Gamw kai th Skwtia
Ta master, didaktorika
Gamw thn koinwnia

Trexw san to Beggo
Den mporw na katalabw
Ti diaolo na kanw
Gia na bgalw kana fragko

O allos o malakas
Paizei to poyli toy
Anti n'apantaei sta mail
Gamaei thn aderfh toy

Koyfales professores
Mia klika eiste oloi
M'exete ferei sto amhn
8a parw to pistoli

Oloi m'exoyn st'arxidia toys
Kai mena sta dika moy
8a paw sthn psarokwstaina
Na faw t'antera moy

--------------------------------------

Geok, shmera einai poly dhmioyrgikh mera. Koita na epwfelh8eis


DEN EXW LEFTA 2:

Kwlomafia toy CERN
protimw ton tsoykala
kai tis paparologies
toy redmafia7

Ka8este oloi olh mera
Kai barate malakia
Mexri kai oi grammatees
Sas gamw thn Elbetia

ola einai sthmena
teleiwmena, poylhmena
apo prin symfwnhmena
kai kommena, moirasmena

de me noiazei re malakes
8a sas prh3w ta paparia
8a sas stelnw ta email
se paketa katostaria

ki opoios sas den apantaei
den 8a 3anaxreiastei
me mageies kai me roynoys
8a ton kanw na xestei

ola einai sthmena
teleiwmena, poylhmena
apo prin symfwnhmena
kai kommena, moirasmena

---------------------------------------

BANK OF SCOTLAND

Afoy re kwloskwtseze de milas kanonika
pws 8es na se katalabw poy den 3ereis agglika?
Mia doyleia 8elw na kanw, eleos paliopapara
Gamw kai th Bank of Scotland ki olh soy thn kwlofara.

Chorus:
Olo kleisto to gamhmeno ypokatasthma
Kai perpataw sa malakas ta xiliometra
Olo kleisto to gamhmeno ypokatasthma
Kai perpataw sa malakas ta xiliometra

Erxomai re kakragkiozh, gia to noiki na plhrwsw
oxi gia na moy ta prhzeis, kai ston kwlo na soy xwsw
Oles soy tis kartes kai ta bibliaria soy
Poy 'nai axrhsta malaka, re gamw th geitonia soy

Bridge:
M'ayth thn kwlotrapeza poy mhnes exw mple3ei
Kalytera toy Kwskota 8a'tan na xa diale3ei

Chorus:
Olo kleisto to gamhmeno ypokatasthma
Kai perpataw sa malakas ta xiliometra
Olo kleisto to gamhmeno ypokatasthma
Kai perpataw sa malakas ta xiliometra


-------------------------------------------

Agaphtoi moy,

exete to monadiko pronomio na diabazete prwtoi th version .1 toy tragoydioy "Den exw lefta 2" to opoio eixa prwtograpsei prin apo dyo mhnes. Prosfata gegonota kai apokalypseis, epaneferan to 8ema sthn prosoxh moy kai ere8isan to kallitexniko moy ais8hthrio. Ayth h nea ekdosh symperilambanei kai alla aisxh poy sto meta3y diapistwsa gia to CERN kai gia ton tropo poy doyleyei to systhma poy prow8ei toys diaforoys an8rwpoys stis diafores 8eseis kai meta toys diathrei h toys 3wpetaei. Opws 8a diapistwsete osoi eixate diabasei to prwto tragoydi, h ektash exei yperdiplasiastei, alla diarkws ma8ainw kainoyrgies aisxrothtes, opote fobamai pws pros to paron toylaxiston den e3antlei to 8ema. Epifylassomai gia tis epomenes ekdoseis. Telos, shmeiwnw pws an kati mesa sto tragoydi den fainetai na bgazei nohma, mallon ofeiletai sto oti 3erw kati poy den 3erete. se ayth thn periptwsh, bebaiws kai eimai sth dia8esh sas gia
tis aparaithtes dieykrinhseis.


DEN EXW LEFTA 2.1:

_______________________________
"den 3erw an to exeis katalabei akoma, alla to cern einai ena megalo mpoyrdelo..." - Giwrgos, Ioynios 2002. Giwrgo, moy phre dyo xronia na katalabw plhrws...pantws, an kai eixes dikio, den payeis na parameneis malakas.
_______________________________

Kwlomafia toy CERN, protimw ton tsoykala
kai tis paparologies toy redmafia7
Ka8este oloi olh mera kai barate malakia
Mexri kai oi grammatees, sas gamw thn Elbetia

h mikroyla ap'th Dania poy doyleyei san skyli
toy malaka den toy ftanei, prepei kai na th gamei
ta project einai mystika, sto internet den bgainoyn
ta 3eroyn ta afentika ki ekeinoi poy swpainoyn

ola einai sthmena
teleiwmena, poylhmena
apo prin symfwnhmena
kai kommena, moirasmena

egw etrexa sa blakas gia na brw systatikh
ki o 3ekarfwtos o allos me tis mpantes eixe mpei
to deadline gia na prolabw ola t'alla eixa afhsei
me thn aithsh moy kapoios ta skata toy 8a skoypisei

isws meinei kamia kopia mes stoy sfhka to arxeio
h mporei parathmenh se alloynoy kapoio grafeio
wste na mporei na blepei ta dika moy ta stoixeia
h hli8ia poy se ligo 8a to paizei ay8entia

ola einai sthmena
teleiwmena, poylhmena
apo prin symfwnhmena
kai kommena, moirasmena

de me noiazei re malakes 8a sas prh3w ta paparia
8a sas stelnw ta email se paketa katostaria
ki opoios sas den apantaei den 8a 3anaxreiastei
me mageies kai me roynoys 8a ton kanw na xestei

h kalytera akoma, mia doyleia isws na brw
gia na bgalw kana fragko ki anagnwrish as mhn brw
ap'th brwmerh sas klika, syxamenoi fysikoi
kati h3ere h Maxh, ta xe pei ap'thn arxh

ola einai sthmena
teleiwmena, poylhmena
apo prin symfwnhmena
kai kommena, moirasmena

-------------------------------------------

san hsoyna mikroteros ki eixes polla mallia
kai den ta polymasages kai ta polla polla
oi an8rwpoi den nomizan pws eisai toso blhma
kai se boyno kai 8alassa, ta kinhta eixan shma

perasane ta xronia soy, se brhkane mpelades
kai eykairia brhkane kamposoi traxanades
kala na soy th feroyne, epanw soy na pesoyn
ki afoy esy ka8osoyna sth moyrh na se xesoyn

refrain:
ma o an8rwpos na 3erete ta panta den anexetai
malaka ki an me kanate akoma na prosexete
oloi osoi me trellanate ki exete wraioys kwloys
mhn 3anafhsw to malli kai sas gamhsw oloys

mpalaki se ekanane kai mera me th mera
h pio konta se trabagan h s'esprwxnan pio pera
kai 3afnika proekypses kai yperbolikos
mikroprephs filypoptos kai isws kai fortikos

refrain:
ma o an8rwpos na 3erete ta panta den anexetai
malaka ki an me kanate akoma na prosexete
oloi osoi me trellanate ki exete wraioys kwloys
mhn 3anafhsw to malli kai sas gamhsw oloys

ama eisai eyais8htos kai katanohsh exeis
oi alloi na se paizoyne ki esy na to antexeis
kala na pa8eis file moy, malaka na se broyne
esy gia na katanoeis ki aytoi gia na gamoyne

refrain:
ma o an8rwpos na 3erete ta panta den anexetai
malaka ki an me kanate akoma na prosexete
oloi osoi me trellanate ki exete wraioys kwloys
mhn 3anafhsw to malli kai sas gamhsw oloys

Μάθημα στη Ζυρίχη

" Sometimes I think myself and I ask: 'What am I doing?' "
- Enver Alagoz, 22/04/08


Όι όι, μια καλιακούδα μοίρα
στα μαύρα χέρια μ' έριξε του Άμστραντ
και κλαίω σάμπως μαύρη χήρα
στο ελβετικό κονφεντερέτσιο θρηνώντας, ωιμέ
μεγαλοβδομαδιάτικα
ουχί δι' Αυτόν, μα δι' εμέ, ο δύσμοιρος

Ω γλυκύ μου έαρ
τι βρέχεις κάθε μέαρ;
Στάλες χοντρές στου τρένου τα παράθυρα
Στο δρόμο έγινα μούσκεμα
Zurich Hauptbahnhof, Geneve Aeroport,
και να ξηγώ το νόμο Savart-Biort

Απρόθυμος ο Stefan εσηκώθη
ασκήσεων λύτης μπρός στον πίνακα
παράλληλα συνδέων τις ωμικές
μα ο νους μου απών σ' εικόνες μαγικές
Μελλούμενα ίσως; Παρελθόντα; Δεν θυμάμαι
Μια κοριτσιού αγκαλιά, η αμμουδιά μιας παραλίας
κι όμως ξυπνάω σ' ένα νέφος κιμωλίας

Ο πετραετός πα στου Jura τα βράχια
Κάθε Τρίτης πουρνό μου τρώει τα σ'κώτια
Κλαίω σαν σε σκέφτομαι, ω Προμηθεύ
έπρεπε γαρ να είχα γίνει σεφ
Έγινα φυσικός και τρέχα γύρευε
πια να το βρεις, η μοίρα τί μαγείρευε

Athinaios sta giannena

o kallitexnis thelei na tonisei pws to parakatw poiima den ekfrazei toys Athinaioys sto synolo toys alla mia megali merida toys. Polloi mporei na poyn pws einai ena dimioyrgima poy fwtagrifizei filo mas poy ayti ti stigmi zei sto ekswteriko.
E loipon exw na toys pw oti exoyn apolyto dikio!

Athinaios sta giannena

thes voltaki kai mpyraki
sto koykaki gia kamaki
den soy aresei oyte o mwlos
stis strofes soy vgike kwlos

i kasopita pikri
kai i tyropita mikri
sta zagoria gia kafe
ma i moyri soy mplaze

soy leipse to psyxiko
thes na kaneis foniko
den soy aresei to ananda
kai milas gia tin glyfada

na gyriseis thes sto nefos
gia omologa kai repos
gia ta eksarxeia grafeis aria
kai mas prizeis ta paparia

Tiger By Wiliam Blake

με αφορμη την evi ole παραθετω ενα ποιημα του μεγαλου
william blake
evi στο αφιερωνω


Tiger Tiger. burning bright,
In the forests of the night;
What immortal hand or eye.
Could frame thy fearful symmetry?

In what distant deeps or skies.
Burnt the fire of thine eyes?
On what wings dare he aspire?
What the hand, dare seize the fire?

And what shoulder, & what art,
Could twist the sinews of thy heart?
And when thy heart began to beat.
What dread hand? & what dread feet?

What the hammer? what the chain,
In what furnace was thy brain?
What the anvil? what dread grasp.
Dare its deadly terrors clasp?

When the stars threw down their spears
And watered heaven with their tears:
Did he smile His work to see?
Did he who made the lamb make thee?

Tiger Tiger burning bright,
In the forests of the night:
What immortal hand or eye,
Dare frame thy fearful symmetry?

Φευγώ;

Γιατί μένω μόνη τη νύχτα κι αφήνω το φόβο να μπει;
Έχω εχθρό μου τη μέρα, τη σιωπή αδερφή.
Όσοι κι αν με πλησιάσουν ένα τοίχο θα βρούν
Ένα αγρίμι κλεισμένο σε κλουβί του μυαλού.

Ποιος μου λέει να μη φύγω; Γιατί μένω εδώ;
Τι ζητάω να κερδίσω; Σε ποιο αστέρι μιλώ;
Μοναχή μου προσμένω, τι δεν ξέρω κι εγώ…
Μα δε φεύγω… γαμώτο! Μένω εδώ να πονώ…

Είναι η πόρτα ανοιγμένη, κι εγώ στέκομαι εδώ…
σαστισμένη και τρέμω τι απ’ την άλλη θα βρω.
Κι αν δε θέλω να μάθω; Το παλτό μου φορώ.
Κοντοστέκομαι πάλι, το χερούλι κοιτώ.

Ένα βήμα εμπρός μου είναι αυτά που ζητώ.
Μα εγώ μένω κλεισμένη σ’ ένα κάστρο λευκό.
Κάθε μέρα το χτίζω, τις βραδιές το χαλώ.
Μα σαν έρθει η μέρα, ξημερώσει ξανά
θα με βρει να παλεύω στα χαλάσματα.
Δεν ανοίγω την πόρτα, δε θα φύγω από δω
Τη φυλακή που με πνίγει την έχω φτιάξει εγώ.

The Zohadiac

Ολοι οι φιλοι μ' και οι γνωστοι
με λενε ζωχαδιακο
λεν πως δεν εχω υπομονη
σκουλήκια εχω στον ποπο

αντρες γυναικες, γεροι νιοι
ολοι μου λεν με μια φωνη
"Κανε λιγακι υπομονη!"
"Μην εισαι ετσι νευρικο"

"περιμενε λιγακι εδω"
"κατσε μοναχα δυο λεπτα"
"μην βιαζεσαι σε εκλιπαρω"
"αραξε μεχρι τις 7"

μα γω την βλεπω τη ζωη
φευγει λεπτο με το λεπτο
να περιμενω δεν μπορω
ακουω της πολης την βουη

κοιταω με φρικη το ρολοι
ωρες και λεπτα να τρωει
χρονος που δεν ξαναγυρναει
μονο ρυτιδες πισω αφηνει

και την κλεψυδρα της ζωης μου
νιωθω σιγα σιγα να αδειαζει
καθε κοκος αμμου που πεφτει
σα μια ταφοπλακα μου μοιαζει

...
σκουληκια μπορει να χω απο πισω
μα ειναι και αυτα μια παρεα
μονο που με ενοχλουνε λιγο
σαν παω καπου να καθισω

Μια τόση - Μια πόση;

Μια τόση τρίβεται στη γκλίτσα του τσομπάνη
Μια τοσοδούλα το 'σκασε απ' αλλουνού μια στάνη
Την όπισθεν μου έβαλες, τον πισινό τουρλώνεις
όση κι αν είσαι Τόσι μου, την τόση δεν γλυτώνεις

Τα λόγια πάνε λέγοντας
και μερικές γυρεύοντας
τόσες στην Ιταλία
σε μένα έλαχε μία

Μια τόση
Μα πόση;
Θέλει κι αυτή μια δόση!
Μια τάδε
Μα ποιά;
Από τη Βενετιά!
Μια κάπου
Μα πού;
Μου θόλωσε το νου!
Μια έτσι
Μα πώς;
Την τόση μου να τρως!

Μαρτης γδαρτης

μηπως φταινε οι μελισσες?
η μηπως το χορταρι?
θελω να βγω στην εξοχη
να βοσκω σα μοσχαρι

ισως να φταει ο καιρος
ισως που ειδα ηλιο
θελω να ανεβω στα βουνα
να μασουλαω τιλιο

γυμνος να τρεχω στα λιβαδια
να κυλιεμαι παν' στα σαδια
μες στις λασπες να βουταω
μαργαριτες να μαδαω

Η λιμπιντο μου εχει ανεβει
το γραφειο με στενευει
οι ορμονες κανουν παρτυ
δυσκολα θα βγαλω μαρτη

Οι γυναικες ολο κι ομορφαινουν
κοιλιες βυζακια κωλαρακια
το ζωο μεσα μου ανασταινουν
ουυυφ.... θα παω για ουζακια

Η ΑΝΟΙΞΗ

Η άνοιξη με έπιασε
και ποίημα θα γράψω
ή μήπως γυμναστήριο
κοιλιακούς να φτιάξω?

θα πλέξω ένα στεφάνι
βαράκια έχω κάνει?
ακούω και Lorrenna
θα τρέχω ένα μήνα

για θάλασσα προτάσεις
μ' αρεσουν οι διατάσεις
και στους αγρούς αν τρέξεις
κάνε και δέκα έλξεις

φετούλα και ελίτσες
ψωμάκια και κοιλίτσες
θα τα κάψω όλα
κόβω την κόκα-κόλα

στο κρύο είπα αντίο
ανέβηκα στο πλοίο
κούνησα και μαντήλι
γράφω απ΄το Piccadilly

Επίσκεψη στην Πόλη

Nύχτωσε στην πλατεία Τaxim

φωτίστηκεν η Πόλη

Γνώριμη ελληνική λαλιά

την πλημμυρίσαμε όλη.

Στην Αγιά Σοφιά απ’ έξω
βγάλαμε φωτογραφία
Θυμηθήκαμε και μέσα
τη δική μας ιστορία

Στο Μπλε Τζαμί φορέσαμε
μαντίλες και σκουφάκια
να μοιάζουμε κ εμείς μαζί
με τα’ άλλα χανουμάκια
Βγάλαμε και παπουτσάκια!

Στο Kapali Çarşı
παζάρια στη μισή τιμή
έκανα στα τουρκάκια
Χάρη σε μένα όλο το γκρούπ
πήρε φτηνά δωράκια

Μπαχάρια απ’ την ανατολή
λακέρδα αλλά και παστουρμά
πήρα για την Ελλάδα
Η μυρωδιά ήταν πολλή
Τον οδηγό τον έπιασε ζοχάδα

Φάγαμε Iskenter Kebap
Ήπιαμε πολλά τσάγια
Το μπακλαβά τιμήσαμε (με παγωτό πάντα!)
Πήραμε 2 κιλάκια

Στο Βόσπορο κινήσαμε
Φάγαμε και τσιπούρα (όχι αλανιάρα)
Στην Πρίγκιπο ξεμείναμε
μες στην πολλή φουρτούνα

Στους κήπους του Dolmabahce
και στα δωμάτιά του
θάμπωσε εμάς η αρχοντιά
κείνου του σουλτανάτου
Γύρω παντού χρυσαφικά,
χρώματα και μετάξια
Δίπλα κι ο Βόσπορος σιμά
που τραγουδήθηκε άξια

Στα τούρκικα τα duty free
πήρα γυαλιά ηλίου
Ξέχασα στην κωλότσεπη
την κάρτα του ξενοδοχείου

Σαν ήρθε ο υπάλληλος
εκεί στο τελωνείο
ήθελε να κρατήσει εμέ
από το λεωφορείο
Όλοι με δίναν με χαρά
μα μόλις έβγαλα μιλιά
το μετάνιωσε κι αυτός
και μας έδιωξε κακήν κακώς!

ΑΧΤΙΔΑ ΦΩΤΟΣ

Μια αχτιδα φωτος ψαχνω να συνεχισω
Μια αχτιδα δυνατη θελω για να ζησω

Να σου κατι εφανει στου βουνου την ακρη
Στασου ειναι αυτη;ή με γελα το ματι;

Ωραια που διαγραφει το μεγαλο βραχο
Τετοια εικονα τρομερη για παντα θελω να'χω

Ελπιδας φως αληθινω λες να βλεπω μπροστα μου
Αχ πως θα θελα να ειναι αυτο, φωναζει η καρδια μου

Ευθης ο τοπος αλλαξε γεμισε η πλαση χρωμα
Μην βιαζεσε καρδουλα μου περιμενε ακομα

Πολλες φορες το πιστεψες ακομη το πληρωνεις
Υπουλο και καυτο ειν' το ατιμο πολυ μην το ζηγωνεις

Την πλαση την αγκαλιασε χρυσοπλεκτο ριχταρι
Χρωματιστα λουλουδια και πουλια πρασινο το χορταρι

Πηγη ζωης αθανατο τα παντα ζωντανευει
Ο κοσμος ολος χαιρεται για κεινο ναι ... χορευει

Μα ολα ειναι ψευτικα για λιγο μονο κρατουνε
Σαν πεσει παλι η νυχτια ολα θε να σβηστουνε

Ετσι σε ειδα και γω αγαπη μου σαν της μερας το τοπαζι
Ασπλαχνη εισουν σαν θεριο που τη ψυχη κατασπαραζει

Εφερες παλι τι νυχτια μα'υτο δεν με φοβιζει
Δυναμη εχω στη καρδια που ολη τη γη γυριζει

Αυριο παλι το πρωι ο ηλιος θα γυρισει
Αχτιδα θα'ρθει φλογερη ελπιδες θα με γεμισει

Κώλος βοηθείας (Η Στυλοδονήτρια ξαναχτυπά)

Η γνωστή σε όλους μας Στυλοδονήτρια, η αγαπητή μου φίλη με το περίσσευμα σεξουαλικότητας, ξαναχτυπά με νέο ποίημα, αφηγούμενη αυτή τη φορά το πρόβλημα ενός φίλου της. Μερικώς εμπνευσμένο από το ποιήμα "Απώλεια":

Κώλος βοηθείας

Ένα φίλο έχω, ένα καρντάση
μοίρα που τον βρήκε τραγική
Στ'άνθος της νεότητας να χάσει
ό,τι πιο πολύτιμο είχε βρει

Η απώλεια πράγμα ειναι φριχτό!
Άλλον τα βουνά κάνει να πάρει,
σ' άλλον στην καρδιά κάνει κακό
και αυτόν τον βρήκε στο παπάρι

Κι έπαψε να ξέρει το τί θέλει,
τί γουστάρει να κατανοεί
κι απ'του λάγνου έρωτα τα βέλη
πια δεν το μπορεί να τρυπηθεί

Μες στην αγκαλιά κάθε κυρίας
ουδεμιά δεν νιώθει ευθυμία
Ναυαγός σε τέλμα αδιαφορίας
εκβιάζει την επιθυμία

Και το μόνο πια που τον ωθεί
μια ανακούφιση προσωρινή
γι' άλλη μια φορά να βεβαιωθεί
πως και πάλι θα του σηκωθεί

Ό,τι κι αν δοκίμασα εγώ
προκοπή μ' αυτόν εδώ δεν είδα
Στον κατσικοπόδαρο θεό
στρέφομαι πριν χάσω κάθε ελπίδα

Πάνα, ανθρωπόμορφο τραγί
τ' άγριου πάθους ιερέ προστάτη
ευσπλαχνίσου τον το δυστυχή
κι άπονα μην του γυρνάς την πλάτη

Γιατί πια πολύς πάει καιρός
που ψηλά το λάβαρο κρατούσε
και σαν Σάτυρος σ' εσέ πιστός
μ' έξαλλους αλαλαγμούς ορμούσε

Τώρα σε απόγνωση ζητεί
στα βαθιά σκοτάδια του μυαλού του
τη χαμένη libido να βρει
για ν' ανάψει η φλόγα του κορμιού του

Κι εσείς που διαβάζετε καλές μου
κοπελίτσες νιες πού 'χετε θέρμη
Εισακούστε σείς τις προσευχές μου
και πιστέψτε με: εγω η έρμη

αν βρεθεί κορίτσι ζουμερό
να βοηθήσει, δίνω όσο όσο!
κι αν τυχόν γουστάρει λεσβιακό
σ' είδος τάζω εγώ να την πλερώσω

Ο συφοριασμένος νεανίας
φτάνει να μην κλαίει με μαύρο δάκρυ
Γι'αυτό λέω, χάρην βοηθείας
δώστε κώλο να βρεθεί μια άκρη

Προβλήματα στύσης

Προσπαθώ να τον σηκώσω
όρθιος δε λεει να κατσει
κατω πεφτει καθε τοσο
και το ψυχολογικό μου σπαει

καθομαι και τον χαιδευω
και γλυκα γλυκα μιλαω
μπρος σε αλλουσ τον παινευω
λεω πως τον αγαπάω

του ισιώνω την ουρά του
του τραβάω τα σκοινιά του
βαζω αλαφρύ τον σπάγγο
στην ακρη δενω ένα μάνγκο

μα οι στυτικες δυσλειτουργίες
με νικανε στο φιναλε
κατεβαζω παναγίες
τραγουδαω "αιντι μαλε"

καθομαι και τρωω λαγανα
ταραμα και μελιτζανα
χλαπακιαζω καλαμαρι
μα viagra μηπως να χα παρει?

Κόρη εφοπλιστή

Οι κόσμος έχει προβλήματα κι ανησυχίες
μα εμένα δεν με αγγίζουνε των άλλων οι εμπειρίες
Το μυαλό μου εχεί κολλήσει
Σαββάτο βράδυ με είχε φτύσει

Τι μου λές λοιπόν γλυκό ξανθό κορίτσι
φοβάσαι μήπως η τσέπη σου στο μπούτι σου κολλήσει
κι εκείνα τα νομίσματα που δίνει ο μπαμπάς σου
τάχα μήπως δεν φτάσουνε για την αφεντιά σου

Το πιο βαθύ σου πρόβλημα δεν πήγες Μαϊάμι
γιατί είχε εκδήλωση ο οίκος του Armani
κι έπρεπε στο Μιλάνο λές να παρευρεθείς
Μα δεν μου λές αρχόντισσα, μήπως παραλυρείς??

Οξυζενέ αντί μυαλό και τρίχα ένα μέτρο
καρφώθηκαν τα μάτια μου στης μπλούζας σου το κέντρο
Μιλούσες ασταμάτητα για ψώνια και καράβια
με ζάλισες, παρέλυσα και γύρισα τα μάτια

Δεν είναι αυτά προβλήματα λογίζεται ο νούς μου
όμως πως να ξεφύγω από τους διπλανούς μου
κλεισμένη σε καμπίνα
την τύχη μου την είδα

ΣεξοΓαστρονομια V, ή αλλιώς "Του Μιου το καμαρι"

Η ανοιξη με επιασε
νιώθω μελαγχολία
η σκεψη περιστρεφεται
στον περσινό οβελία

η σουβλα που απο πισω μπαινει
παντοτε μου προκαλουσε δεος
απ' το στομα εξω βγαίνει
μοιάζει με ατσαλένιο πεος

καθως ψήνεται αυτό
το τσιμπάω εγώ στον κώλο
του αφαιρώ και την ουρίτσα
το κρεάς της ρουφάω όλο

πόσο μ'αρέσει ο οβελίας
στο πτώμα του θα ξεφαντώσω
μα κι οταν ήταν ζωντανό
πάλι μ' αρεσε καμπόσο

στην στάνη έμενε θυμαμαι
στα κρυφα το επισκεπτομουν
και μια σούβλα απο κρεας
του εβαζα στο ανω κώλον

και κεινο βέλαζε ολο παθος
λαγνα του εγλειφα την πλάτη
κι ας ηξερα πως ηταν λάθος
κι ας με λεγαν κτηνοβατη

εγώ το κανα για εκείνο
λιγο λιγο για να μαθει
πως να δεχεται τη σουβλα
το πασχα αποτομα μη του ρθει

πανω απ΄τη σουβλα καθισμενος
μπουτι δαγκώνω ενα κομματι
σαν εζουσε το αρνι μου
το μπουτι αυτο επαιρνα ματι

λυμαμαι και αναρρωτιεμαι
θα βρω ξανα αρνι γλυκουλι
και τρυφερουλι σαν αυτο??
του χλαπακιαζω το μεδουλι.

Αυτοπροσωπογραφια

Ζω μεσα σε ενα σκοτάδι
που μονος δημιουργησα
τυφλος γυρίζω ψαχνοντας να βρω την ακρη
που μονος απομακρυνα

εγω ειμαι το προβλημα εγω ειμαι κι η λύση
το βλέπω πια καθάρια τωρα
το μυαλο μου ιδεες αχρηστες έχω γεμίσει
και τις αλλάζω συνεχώς ώρα την ώρα

ίσως έτσι αμυνα κρατάω απ'τον εαυτό μου
προσπαθώ να του κρυφτώ μες στην ομίχλη
μες στο λαβύρινθο των μπερδεμένων σκέψεών μου
μα κατα βάθος αυτός ξερει
τα βήματα μου αφουγκραζεται
με βρίσκει πάντα και με κρίνει

οι ανθρωποι γύρω μου σωρό, καθένας νοιάζεται
μα τους κρατώ μακριά όσο μπορώ
μόνος επέλεξα να ζω πίσω απ΄τον τοίχο
και δεν τους λεω του τοιχου αυτού τη φύση

γυναίκες πλάσματα αδύναμα
αποζητάν μια αγκαλια και δεν ρωτάν τι θα κοστίσει
ήρωες δευτερέυοντες
σε μια παράσταση σκιών
με εμενα σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή
και μόνο θεατή εμένα

θλυμμενο ηλιοβασιλεμα

καθομαι εκει τον ηλιο περιμενω να στηθει
καθε μερα ιδια ωρα καθε στιγμη μοναχικη
πως σκοτεινιαζει η φλογερη λαμψη του γρηγορου ηλιου
οταν τα φωτα χανονται τα αστερια βασιλευουν

γιατι καθε τι που αγαπαμε σηκωνεται και φευγει
δεν θα την κρυψω την αληθεια εγω απο φοβο
και ας το αστερι επανω μου μονιμος ψυθιριζει
να κανω ησυχια για να μην πω οσα θέλω

γιατι απο τοσα δωρα που προσφερα με αγκαλες
εγιναν ταμα για μια θυσια διχως νοημα
και καθε φορα οι αναζητησεις τα ονειρα τα ξεχασμενα
κλεβουν χρονο και μια ζωη σπαταλες

μα εσυ αιωνια θαλασσα κοιταζοντας τα αστερια
χαρι σε σενα βλεπω του ουρανου τα αμετρητα τα φωτα
το θαυμα της φυσης γεμιζει την καρδια μου με πιστη
και το μυαλο μου φευγει απο τον αστερισμο της ληθης

και αλλη μια φορα αποφασιζω
δεν θελω στον ωκεανο να βουλιαζω
περνω λοιπον το δρομο της επιστροφης
μα σιγουρα με μια καμμια αλλη στροφη

και το αστερι απο πανω μου σιγοτραγουδαει
και βγαζει μια νεα λαμψη πριν πεθανει
και μου λεει του ανθρωπου η μοιρα
ειναι καθε ηττα και μια νεα ελπιδα

Ο Διάλογος Του Ταρίφα

Κίτρινα, πράσινα και μπλε
κάποια κλασσικά, άλλα καμπριολέ
αλωνίζουν τους δρόμους σαν τρελά
με οδηγούς πρόσωπα-βλέμματα αρπακτικά.

Ταρίφας
Δύσκολη είναι ετούτη η δουλειά
θέλει κότσια δεν είναι αρχιδιά
η ταρίφα της ζωής είναι σκληρή
μα εμείς γενναίοι μου ταρίφες αντέχουμε εκεί.

Πελάτης
Το γλύψιμο σου αγγίζει το τέλειο
το ταλέντο σου χρειάζεται ευχέλαιο
δουλεύεις για να βγάλεις τα προς ζειν
μα το βράδυ στα μπουζούκια είσαι πάντα ιν.

Ταρίφας
Ψέματα ακούγονται πολλά για μας
μην τα πιστεύεις αν μας αγαπάς
σοφία και γνώση απέκτησα πολύ
και ας λένε πως έχω μικρό πουλί.

Πελάτης
Ο λόγος σου στηρίζεται στην αλήθεια
πες μου πως σκότωσες κείνο το νίτζα?
τα μάτια σου έχουνε δει αρκετά
στον ύπνο σου ακόμη πιο πολλά.

Ταρίφας
Ψέματα άλλα δεν θα πω
το ορκίζομαι στον ίδιο το θεό
Λίγα λεφτά μόνο ζητώ
να παίξω κίνο και προπό.

Πελάτης
Κάπου εδώ είναι καλά
πόσα χρωστάω τελικά?
πρόσεξε καλά τι θα μου πεις
τα αρχίδια μου θα πάρεις μετρητοίς.

Ταρίφας

Ζημιά που έκανες πολύ.
κλείστε με μέσα στο Δαφνί
για τόση ώρα διαδρομή
30 ευρώ είν' η τιμή.

Πελάτης
Πολλά μου ζήτησες γιατί?
θα βγάλω από το μενού τ' αρνί
πάρτα και βάγερε από εδώ
καλύτερα να έτρωγα χωνάκι παγωτό.

Πλάνη

Κλείνεις τα μάτια.
Δεν ονειρεύεσαι,
μ’ ακούς μες στη σιωπή τους χτύπους της καρδιάς
να σου θυμίζουνε πού βρέθηκες και πού ήθελες να πας.
Πως δε γλιτώνεις μ’ ένα ψέμα
και πως το λάθος σου μπρος σου θα εμφανιστεί
κι εσύ ο φταίχτης σ’ ένα πολύχρωμο θέμα
που εσύ ζωγράφισες,
μια μέρα, που αποφάσισες
πως θες να ζήσεις.

Πώς θες να ζήσεις;
Ποιος θα σε κρίνει λες;
Θα ‘ναι η στιγμή, οι άνθρωποι, η αλήθεια;
Ξέχασες πως μεγάλωσες να πλάθεις παραμύθια.
Δεν είσαι πια μικρό παιδί, κ’ ας σε νομίζουνε πολλοί
Είσαι αιχμάλωτος στα ίδια σου τα δίχτυα.

Έμπνευσης Δυσκοίλια

Διαβάζοντας τα ποί(η)ματα
με πιάνει μέγα γέλιο!
Εγώ δεν έχω έμπνευση,
θα φταίει το τσερβέλο.

Άλλα καλά, άλλα κακά
άλλα σκατά τελείως,
είναι κομμάτι δύσκολο
να μη νοιώσεις γελοίος.

Μέσα σε τέτοιο επίπεδο
που πάω ο κακομοίρης
να στείλω τη βλακεία μου
σα να'μουνα εμίρης?

Τα πράγματ' όμως σφίξανε
σφίξανε και οι κώλοι!
-"Κοίτα να γράψεις σύντομα,
δε σ'έχουμε για φώλι"

-"Μα έχω γράψει σχόλια,
μ'επαίνους και βλακείες..."
-" Αυτά δεν είναι σχόλια!
Αυτά είναι μαλακίες!!!

Κι αμα δεν έχεις ποιήση
στο μπλόγκ για να προσφέρεις
θα φύγεις, δε θα ξαναρθείς,
στο λέω να το ξέρεις!"

Αυτά λοιπόν σαν άκουσα
έκανα τουμπεκί
κι αμέσως λάπτοπ άρπαξα
να μοιάσω ποιητή

Θα 'θελα το πρώτο μου
για Νόμπελ να΄ναι ποίημα
μα λόγω στάζι δε μπορώ
ούτε να κάνω ρίμα.

Ρίχτε λοιπόν κανά αυγό,
ωμό που δε πονάει,
ντομάτα και σαλατικό
γιατί δεν έχω φάει.

Η διατήρηση των κεκτημένων

Ανεπαρκής - πλην κεκτημένη; - η κατάσταση
παίρνει εκ νέου ενδιαφέρουσα διάσταση
Σαν στο προσκήνιο ξανάρθει κι αμφιβάλλεις
πως πράγματι έβγαλες ό,τι μπορείς να βγάλεις

Δεν είναι αλήθεια λογικό νά' χουμε αντίρρηση
που επιχειρείς των "κεκτημένων" τη διατήρηση
Κι αφού διαλέγεις να κρατάς την πισινή σου
να μη σε κόφτει αν στραβώσουνε μαζί σου

Μη βάζεις δεύτερη στην πρώτη υποκρισία
Άσε τις τύψεις, τη φτηνή δικιολογία
μην την σκαρώνεις γιατί θα σου βγει ξινή
Πρέφα σε παίρνουν αν δεν είναι χθεσινοί

Κι άμα τυχαίνει από πριν να τους αρέσεις
κρίμα θα είναι για τα μάτια τους να πέσεις
Όταν συμβαίνει είν' αλήθεια μαλακία
Νούμερο γίνεσαι, θαρρώ, στην κοινωνία.

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

Τελειωσε ο φλεβάρης, ωρα να ανδείξουμε τα καλύτερα ποιήματα, και το κορυφαίο που θα παρει και τον τιτλο του Miss February 2008.

Ψηφίζουμε 4 ποιήματα ο καθένας, το πρώτο παίρνει 4 ποντους, το δευτερο 3, το τριτο 2, το τεταρτο .

Προφανώς και δεν μπορούμε να ψηφίσουμε δικά μας ποιήματα (για τους συγγραφείς αυτο :P )

Ψηφίστε κατά συνείδηση!

ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Εχ8ες στην τηλεόραση
Κατέβασα πιτάκια
Αμέτρητα στην όραση
Καλά στa στομαχάκια

Ξύπνησα τουτο το πρωί
Μεσ το κακό το χάλι
Κυλιώμουνα παν στο χαλί
ουρλιαζα σαν τσακάλι

Φιδέ που λέτε εφτιαξα
Με μπολικα αλάτι
Φετα,λαδακι έριξα
Να παει στο στομαχι

O PSYXAKIAS

an ti fili soy psyxakias kinigaei
kai sto party dei na soy milaei
sto xeri toy tanalia an krataei
mi tin psaxneis na deis an soy vastaei

stoy psyxakia to myalo plymira
tin maria perase gia kalomoira
ti kai an ton keraseis mpyra?
giayton maria = keira (knightly)

metra asfalistika de xampariazei
oyte o koygias ton tromazei
me alysopriono koimatai proskefali
sti maria tha xarisei portokali

Η επιστροφή του μολυσμένου παπαριού

Κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου
στη μέση ενος ονείρατου ωραίου
μα ξάφνου η εικόνα αλλάζει
και σύγκορμο μ' αναταράζει

Και βλέπω σε μια καρμανιόλα
να μ' έχει δέσει μια καριόλα!
Μάσκα φορά στην κεφαλή
και θα μου κόψει το πουλί!

Ξύπνησ' αμέσως ιδρωμένος
το χέρι βάζω αγχωμένος
έτοιμος να φωνάξω βοήθεια
αν τάχα δω πως είναι αλήθεια

Και βλέπω, δόξα τω Θεώ
οτι το δεύτερο μου εγώ
είναι εκεί που περιμένω
μα κάτι νιώθω πάνω ξένο

Κοιτώ καλά και τί να δω
όχι ρε πούστη αναφωνώ
στη θέα μιας παπαρίτσας
σαν το κεφάλι μιας καρφίτσας

Στο παρελθόν μου ανατρέχω
κι αμέσως μια ιδέα έχω
πίσω απ' τη μάσκα ποια 'ναι η κυρία
που ευθύνεται για αυτή τη μαλακία

Όσο κι αν πρέπει δεν μπορώ
αυτό να το αποδεχτώ
πως είμ' ενας καταραμένος
να' μαι συνέχεια μολυσμένος

Και είτε δεν, είτε πηδάω
όλο βλακείες να κολλάω
και σ' όνειρα να παίρνω τα μηνύματα
για όλα τ' αφροδίσια νοσήματα

Και πάνω που 'μαι τρελαμένος
στη λύπη μέσα βουτηγμένος
ανοίγει η πόρτα του σπιτιού
μπαίνει μια κοκκινομαλλού

Είν' η Αννούλα μου η καλή
που 'φερε πάλι το φαί
που θέλει να με βοηθήσει
και το 'φερε να με ταΐσει

"Αχ Δημητράκη μου πόσο σε αγαπώ
που 'σαι τόσο καλός, γι' αυτό λοιπόν κι εγώ
σου 'φερα το φαΐ το χθεσινό μου
αλλιώς θα πήγαινε στα βάθη του υπονόμου"

Κι αμέσως κλαίγοντας εγώ
πιάνω να της εξιστορώ
τις απεχθείς μου αμαρτίες
που όλο με μπλέκουν σε ιστορίες

Κι αυτή με οίκτο με κοιτάει
και λεπτομέρειες ζητάει
σπάει το κεφάλι της να θυμηθεί
ό,τι σκαμπάζει από ιατρική

"Όσο κι αν σκέφτομαι δεν είναι ασφαλές
διάγνωση να γίνεται απ' τις περιγραφές.
Για ξεβρακώσου το λοιπόν για λιγουλάκι
να δω τι παίζει στο καημένο το πουλάκι!"

"Σιγουρα λέω θ' αστειεύεσαι καλή μου
να λες πως θέλεις να εξετάσεις το πουλί μου"
"Σιγά το ζήτημα" μου απαντά αυτή
"δεν είναι τάχα πως δεν το 'χω ξαναδεί"

"Δεν το φαντάζομαι", της λέω "να εννοείς
πως θες αληθινά στα μάτια σου να δεις
το ενδεχομένως μολυσμένο μου το πέος
να λέει ο Μίου ότι είμαι Ευρωπαίος"

Μ' αυτή αυστηρά πολύ κοιτάει και θυμώνει
και βλέπω αμέσως πως κουβέντα δεν σηκώνει
όρθια στέκεται και οπισθοχωρώ
κοιτάω κάπου μια διέξοδο να βρω

Όμως με στρίμωξε κι αμέσως με γραπώνει
και μου τραβάει με μανία το παντελόνι
και μου φωνάζει κρεμασμένη στο βρακί μου:
"Κατέβασε τα επιτέλους βρε παιδί μου

Και σηκωσέ το για να δω και απ' την πίσω
να μην απλώσω και μονάχη το γυρίσω
Γιατί Ευρώπη μεν, μα όπως να το κάνεις
Άλλο να το κοιτάς και άλλο να το πιάνεις"

Και αφού βλέπει μ' ανακούφιση στενάζει
και με περίεργο το ύφος με κοιτάζει
και λέει "για αυτήν εδω την τοση δα βλακεία
το κάνεις θέμα για να γίνεται ιστορία;

Την όρεξη σου έχω ρε μαλακισμένο;
Άντε βρακώσου κι αν το έχεις 'πωθημένο
Με το δικό σου ν' ασχολούμαστε το πέος
μπορείς τουλάχιστον να το ζητάς ευθέως"

Απώλεια

Δεν ωφελεί να κλαις για αυτους που φύγαν
κι αν ήρθανε και ζήσανε κοντά σου,
μην τους αφήσεις φεύγοντας
να πάρουν την καρδιά σου

Φόνος

Είναι νύχτα. Μια δύνη αφήνω να με παρασύρει
σ’ άλλα κορμιά, κι ας με οδηγεί μονάχα εκείνη.
Δεν τον βλέπω τον ήλιο το πρωί σαν ξυπνώ
Η μυρωδιά της νύχτας έχει φωλιάσει εδώ.
Τα ουρλιαχτά έχουν ποτίσει τους τοίχους
κι εγώ εγκλωβισμένη εδώ, ν’ αφουγκράζομαι ήχους.

Μη ρωτήσεις, τι σημαίνει στα χέρια το αίμα
Είσαι εσύ, που σου μιλάω με το βλέμμα
Το μυαλό μου θολό. Η λογική καταρρέει
Πίνω κ ας μη μεθώ, μόνο η σιωπή μου απομένει.

Τι νιώθω; Γιατί; Πώς το ‘κανα αυτό…
Την ψυχή μου στα χέρια τα νεκρά τη θωρώ.
Κύμα ψηλό με κυνηγάει, θα με πνίξει
Μήπως θέλω τελικά να πνιγώ…;

Τα δυο άψυχα μάτια με κοιτούν χαμηλά
Έχω μπλέξει τα λόγια, η αρχή πουθενά.
Ψάχνω λίγη αλήθεια στο γυμνό σκηνικό
Μόνη αλήθεια η νύχτα θα με πάρει θαρρώ…