Μαγγανεία

Ω λαχταριστή Μέρκελ, αγρίμι της βιοπάλης,
εσύ που αφουγκράζεσαι τη στυγνή, ζωσμένη με φωτιές πραγματικότητα
πόσο σε σκέφτομαι και πόσο σε πιστεύω
το πάντα χλωμό και σκαιό εκείνο πρόσωπο
στους σκοτεινούς μου εφιάλτες τις τσέπες της καπαρντίνας μου αδειάζει
και τη ζωή μου στον τοίχο που είναι γραμμένα όσα πέρασες φρενάρει
μα αν θέλει κείνη η μέρα που'ρθει
μπρος στους αγώνες που δωκες να σκύψει το κεφάλι
τούτο τ'αδικημένο ριζικό
το δέχομαι σχεδόν χωρίς διαμαρτυρία
για το σιέλ σου το σφιχτοκούμπωτο ταγιέρ
και τη ματιά σου, που είναι μαγγανεία....



Γραμμένο από την Τίνα και αφιερωμένο σε όσους αγωνίστηκαν πολύ αλλά όχι αρκετά.