το παρακάτω ποίημα γράφτηκε με τη συνεργασία της γνωστής σε πολλούς Δήμητρας με το όνομα!!
Πήγε η ώρα δώδεκα εδώ στην Αμφιτρίτης
Γραμμούλες γύρω, όψεις, τομές...
Θα σπάσουμε το λάπτοπ!
Πόσο ακόμα να μεινε;
Βούλωσε ο νεροχύτης.
Στον ύπνο σαν κοιμήθηκα, εψες αργά το βράδυ
είδα μια κόρη ξανθουλή
Μπήκε απ’ τη μπαλκονόπορτα
και μου 'κλεψε η κακιασμένη τον υπολογιστή
κι ένα πράσινο χαλί!
Την άλλη μέρα το πρωί, σαν πέρασε το βράδυ
έντρομη επετάχτηκα να δω αν είν΄αλήθεια
Βάζω τις παντοφλίτσες μου και τρέχω στο σαλόνι
Τον βλέπω εκεί καμαρωτό κι ο νους μου χαλαρώνει!
Η τηλεόραση τίποτα δεν έχει
Κάτι ακούσαμε, νομίσαμε πως βρέχει
μα ήταν τελικά το ανεμιστηράκι
από τον υπολογιστή που ακούγεται σαν να 'ναι μηχανάκι
Το ράδιο ανοίξαμε,
να βρούμε εκεί χαϊρι
Κλαρίνα σαν πετύχαμε,
άρχισε πανηγύρι
Η ώρα σαν επέρασε το στρώσαμε στα ούζα
Ένας ακόμη να ‘τανε και καναμε… πάρτυ!
Αχ ρε γαμώτο νύσταξα
kαι ψάχνω ένα κρεβάτι
"Ν’ αφήσουμε τα ποιήματα"
Η Δήμητρα μαλλώνει!!!
Έχουμε τοπογραφικό να κάνουμε!
Σε λίγο ξημερώνει...
1 σχόλιο:
Ωραίο ποίημα μεν, κάπως ασυνάρτητο από άποψη θεματολογίας δε. Πάντως είναι υπεράνω κριτικής λόγω της εορταστικής διάθεσης που μεταδίδει στον αναγνώστη. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως το διάβασε χωρίς να ευχηθεί να βρισκόταν σε κάποιο πάρτυ;
Δημοσίευση σχολίου