Το Ψαρι

Προχθες επήγα μια βόλτα εις την λίμνη,
το κύμα επαφλαζε στα ποδια μου πλαφ πλουφ
εκατσα στην ακρολιμνια να πιω καφε σαν τον καρμοιρη
μια βρωμα μου ρθε τοτε! ουΦ!

κοιταω στα ποδια πανω μου αραγμενο
ενα μεγαλο ψοφιο ψαρι
να με κοιταει με το να ματι που του χε μεινει αφημενο
σαν να ζητουσε να του κανω καποια χαρη

ευθυς τον φρεντο απ'τα χερια μου πεταω
μια αναγουλα νιωθω στο στομαχι
το ποδι μου ολο φρικη το κουναω
μα χαν πιαστει τα λεπια που ειχε αυτο στη ραχη.

χτυπιέμαι εγω σαν να μαι φραπεδιερα
το ματι του συνεχεια με κοιταζει
σαν ασπρη μπιλια βουτηγμενη μες στη λερα
μα ζωντανο σαν να ναι ακομα μου εμοιαζει

παράξενη επιδραση πανω μου εχει
το ματι αυτο το σιχαμενο.
σιγα σιγα νομιζω με υπνωτιζει
σε ναρκη λιγο λιγο μπαινω

με τρομο ανειπωτο τα χερια μου κοιταω
εχουν αρχισει να γεμιζουν λεπια
και στην ουρα καπως περιεργα ποναω
για κατσε... ποια ουρα? εγω πριν ειχα ποδια!

"περιεργο πολυ" φωναζω μέσα απο τα βραγχια
"δεν ειναι φυσιολογικο" σκεφτομαι καθως πλατσουριζω
μηπως με πειραξαν τα μεσημεριανα σπαραγγια?
θα φαω λιγο πλαγκτο να το ξεκαθαρισω

....

τον χρονο πια περνω μασωντας φυκια
μπουρμπουληθρες κανω συνεχεια με το στομα
μες στα καλαμια ολο ψαχνω για σκουληκια
και κολυμπω ολο χαρα στης λιμνης μες τη βρωμα

ετσι λοιπον εγινα ψαρι μια μερα του μαιου.
Αν καποτε νεκρο το κυμα πανω σου με ξεβρασει
θα σε κοιταω οσο χτυπιεσαι γκαου μπιου
μεχρι το σωμα σου με το δικο μου μοιασει.