ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΙ - Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ

ΜΕΡΟΣ 1ο: Η Απόλυση του Προβλήματος

(Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι ατυχής.)

Πάνε από τότε χρόνια εφτά,
μα εμένα μου φαίνονται σαν έξι,
γιατί το ένα το χαράμισα,
με μια καριόλα είχα μπλέξει.

Μα γι' αυτή δε θα μιλήσω,
δε θα της δώσω κι άλλη αξία,
άλλωστε το μόνο θετικό,
ήταν στ' αμάξι η συνουσία.

Στο ποίημα αυτό θ' αναφερθώ,
στου φοιτητή τις δυσκολίες,
πώς αντί με τα μαθήματα,
τελικά 'σχολείται με μαλακίες.

Ήταν της εξεταστικής περίοδος,
κι ο ήλιος είχε δύσει
έπαιζα με τον Geok FIFA*,
πριν το τηλέφωνο χτυπήσει.

Κοιτώ στην οθόνη τον αριθμό,
κι αλλάζω playlist στο στόμα,
γιατι ήταν η τότε κοπελιά μου,
(που τελικά μου βγήκε βρώμα.)

"Έλα μωρό μου," απαντώ,
"τι κάνεις ομορφιά μου;"
"Μου λείπεις", λέει αυτή
"Πότε θα σε δω καρδιά μου;"

"Μα είναι μια ώρα δύσκολη,
της Αριθμητικής η ώρα,
η ύλη δεν βγαίνει με τίποτα,
θες να δώσω λευκή κόλλα;"

"Τρεις μέρες το διαβάζεις,
κι έχεις ακόμας δύο,
δέκα σελίδες είναι όλες,
μικρό είναι το βιβλίο"

"Δεν γίνεται σου λέω,
σταμάτα να επιμένεις,
υπάρχουν και προτεραιότητες,
με κόκκινο μη μου βγαίνεις!"

"Δεν μ'αγαπάς καθόλου,
εγώ που σε λατρεύω φταίω,
σίγουρα υπάρχει κι άλλη,
γιατί όλο με κάνεις να κλαίω;"

Κοίτω το φουσκωμένο το βρακί,
νοιώθω ασήκωτο των όρχεων το σακί.
"Σιγά μην κάτσω εγώ ν'΄ασχοληθώ μαζί σου."
"Χωρίζουμε", παύση, "Γαμήσου!"

(συνεχίζεται...)

* Ποδοσφαιράκι στο οποίο ο Geok έχει έμφυτο ταλέντο και εξοργίζει τους αντιπαλούς του.