Η επιστροφή του μολυσμένου παπαριού

Κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου
στη μέση ενος ονείρατου ωραίου
μα ξάφνου η εικόνα αλλάζει
και σύγκορμο μ' αναταράζει

Και βλέπω σε μια καρμανιόλα
να μ' έχει δέσει μια καριόλα!
Μάσκα φορά στην κεφαλή
και θα μου κόψει το πουλί!

Ξύπνησ' αμέσως ιδρωμένος
το χέρι βάζω αγχωμένος
έτοιμος να φωνάξω βοήθεια
αν τάχα δω πως είναι αλήθεια

Και βλέπω, δόξα τω Θεώ
οτι το δεύτερο μου εγώ
είναι εκεί που περιμένω
μα κάτι νιώθω πάνω ξένο

Κοιτώ καλά και τί να δω
όχι ρε πούστη αναφωνώ
στη θέα μιας παπαρίτσας
σαν το κεφάλι μιας καρφίτσας

Στο παρελθόν μου ανατρέχω
κι αμέσως μια ιδέα έχω
πίσω απ' τη μάσκα ποια 'ναι η κυρία
που ευθύνεται για αυτή τη μαλακία

Όσο κι αν πρέπει δεν μπορώ
αυτό να το αποδεχτώ
πως είμ' ενας καταραμένος
να' μαι συνέχεια μολυσμένος

Και είτε δεν, είτε πηδάω
όλο βλακείες να κολλάω
και σ' όνειρα να παίρνω τα μηνύματα
για όλα τ' αφροδίσια νοσήματα

Και πάνω που 'μαι τρελαμένος
στη λύπη μέσα βουτηγμένος
ανοίγει η πόρτα του σπιτιού
μπαίνει μια κοκκινομαλλού

Είν' η Αννούλα μου η καλή
που 'φερε πάλι το φαί
που θέλει να με βοηθήσει
και το 'φερε να με ταΐσει

"Αχ Δημητράκη μου πόσο σε αγαπώ
που 'σαι τόσο καλός, γι' αυτό λοιπόν κι εγώ
σου 'φερα το φαΐ το χθεσινό μου
αλλιώς θα πήγαινε στα βάθη του υπονόμου"

Κι αμέσως κλαίγοντας εγώ
πιάνω να της εξιστορώ
τις απεχθείς μου αμαρτίες
που όλο με μπλέκουν σε ιστορίες

Κι αυτή με οίκτο με κοιτάει
και λεπτομέρειες ζητάει
σπάει το κεφάλι της να θυμηθεί
ό,τι σκαμπάζει από ιατρική

"Όσο κι αν σκέφτομαι δεν είναι ασφαλές
διάγνωση να γίνεται απ' τις περιγραφές.
Για ξεβρακώσου το λοιπόν για λιγουλάκι
να δω τι παίζει στο καημένο το πουλάκι!"

"Σιγουρα λέω θ' αστειεύεσαι καλή μου
να λες πως θέλεις να εξετάσεις το πουλί μου"
"Σιγά το ζήτημα" μου απαντά αυτή
"δεν είναι τάχα πως δεν το 'χω ξαναδεί"

"Δεν το φαντάζομαι", της λέω "να εννοείς
πως θες αληθινά στα μάτια σου να δεις
το ενδεχομένως μολυσμένο μου το πέος
να λέει ο Μίου ότι είμαι Ευρωπαίος"

Μ' αυτή αυστηρά πολύ κοιτάει και θυμώνει
και βλέπω αμέσως πως κουβέντα δεν σηκώνει
όρθια στέκεται και οπισθοχωρώ
κοιτάω κάπου μια διέξοδο να βρω

Όμως με στρίμωξε κι αμέσως με γραπώνει
και μου τραβάει με μανία το παντελόνι
και μου φωνάζει κρεμασμένη στο βρακί μου:
"Κατέβασε τα επιτέλους βρε παιδί μου

Και σηκωσέ το για να δω και απ' την πίσω
να μην απλώσω και μονάχη το γυρίσω
Γιατί Ευρώπη μεν, μα όπως να το κάνεις
Άλλο να το κοιτάς και άλλο να το πιάνεις"

Και αφού βλέπει μ' ανακούφιση στενάζει
και με περίεργο το ύφος με κοιτάζει
και λέει "για αυτήν εδω την τοση δα βλακεία
το κάνεις θέμα για να γίνεται ιστορία;

Την όρεξη σου έχω ρε μαλακισμένο;
Άντε βρακώσου κι αν το έχεις 'πωθημένο
Με το δικό σου ν' ασχολούμαστε το πέος
μπορείς τουλάχιστον να το ζητάς ευθέως"