Του είναι μεγάλη η στολή και βάσανο οι αρβύλες...

Τον Μίου τον επήρανε τον Αύγουστο φαντάρο,

Δε ξέρω τι θα κανω εκεί, μου είπε, θα φλιπάρω

Γλώσσες πολλές μιλώ, και Πι-ειτζ-ντι κρατάω,

Όμως χίλιες και σήμερα ο ψάρακλας μετράω.

Ξέρω από πέιπερς Φυσικής, ξέρω και από Χημεία,

Που χρησιμεύουν όλα αυτά, εδώ στα μαγειρεία;

Στα γιάννενα είμαι άρχοντας, στο μώλο με λεν βεζύρη,

Μα εδώ σα ψάρι στο κλουβί, θα κάνω χαρακίρι.

Αυδμ, Βαυδμ και Καψιμί, Φοριαμοί και Οπλοβαστοί,

Ντελαμόνες και Κεπίκ, Ουλαμοί και Όρχοι,

Που θα μου βάλει είπε αυτός τώρα τη ξιφολόγχη;

Και στο αυτί τη τρύπα του, τ΄ωραίο σκουλαρίκι

Ήρθε κι αντικατέστησε, μες τη καρδιά μια φρίκη..

Μα......

Τον Μίου φαντάρο έχουμε, και δε μασάμε μία,

Και άμα λάχει εισβάλουμε και μείς στην Οσετία.

Στη FYROM μόλις έμαθαν, πως πήραμε Ορέστη,

Το όνομά τους άλλαξαν, σε κάτω Βουκουρέστι.

Μίου περίπολο, σκοπός, Μίου και εφοδεύον,

Οι τούρκοι πιά στα νήπια περνάν περιοδεύων...

4 σχόλια:

stratigos είπε...

swstos

mitsaras είπε...

Τα συγχαρητήρια μου στο Μοσχε για αυτό το εξαιρετικό ποίημα. Ειδικά το δεύτερο μέρος αποτελεί το σύγχρονο διάδοχο του "βρέχει και κάτω από την τέντα, δεν κάνουν βήμα προς τα μπρος κλπ". Εύγε!

Dimitris είπε...

hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahah kok

de to ha di afto re ke etsi estila ti vatrahokota gia na iparksi mia kapia kinisis. oreos re mosh. krima pu to blog ehi egatalifci ke de ipirksan follow up sholia. krima, pragmatikos krima. mono i pragmatiki kolovarades to kitame pia...

civil είπε...

"Στη FYROM μόλις έμαθαν, πως πήραμε Ορέστη,

Το όνομά τους άλλαξαν, σε κάτω Βουκουρέστι."

έστω και αργά, υποκλίνομαι.