Ήτανε γεγονός τυχαίο
σαν σε συνάντησα στο δρόμο
φαινόσουν συμπαθές, ωραίο
μα έκρυβες μέσα σου τον τρόμο
Ευθύς επάνω μου γατζώθηκες
και έβγαζες κραυγές χαράς
μα γρήγορα μου μπαστακώθηκες
που νά'ξερα πως θά'σουνα μπελάς
Μ'ακολουθούσες πια παντού
και με τραβούσες από το μπατζάκι
όπως ο κίτρινος ο Πικατσού
εκείνο τ'άλλο μικρό παιδάκι
Σαν την ουρά μου ήσουν πάντα εκεί
πίσω μου πάντοτε ένα βήμα
και πεταγόσουνα σαν πορδή
ή κάτι άλλο που δεν κάνει ρίμα
Δεν το περίμενα να'σαι πόκεμον
σαν βγήκες από το μπαλάκι σου
και μονομιάς ήρθα αντιμέτωπος
με τ'απαιτητικό υφάκι σου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
H phantomiki poiisi einai pali edo me ena katapliktiko poiima tou mitsara! ena dimiourgima gemato sinais8ima kai simvolsmous (tous opoious kalo 8a itan na mas tous e3igisei kapoia stigmi o poiitis, den katalavva ntip se ti anaferetai to poiima)
PS: Asketsam, ekeino to allo to mikro paidaki
Ποίημα 10 ετών και είναι ακόμη επίκαιρο σα να μη πέρασε μια μέρα
Δημοσίευση σχολίου